крыміна́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўчыніў злачынства супраць жыцця або маёмасці. [Цімох Будзік] адбыў два гады арыштанцкіх рот за падпал панскай стадолы, сядзеў як крымінальнік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэйк

(англ. break)

энергічны танец з элементамі пантамімы і акрабатыкі, які зарадзіўся ў 80-я гады XX ст. у негрыцянскіх кварталах гарадоў ЗША.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

decline​2 [dɪˈklaɪn] v.

1. занепада́ць, прыхо́дзіць у заняпа́д, пагарша́цца

2. адмаўля́цца; адхіля́ць

3. ling. скланя́ць

♦

smb.’s declining years lit. апо́шнія гады́ чыйго́-н. жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flavour​1 [ˈfleɪvə] n. смак, пры́смак; пах (таксама перан.);

The film gives you the flavour of Paris in the twenties. Фільм перадае атмасферу Парыжа ў дваццатыя гады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

formative [ˈfɔ:mətɪv] adj. які́/што фарміру́е (характар, стаўленне і да т.п.);

She spent her formative years in London. Яна правяла гады, што сфарміравалі яе характар, у Лондане.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guarantee​2 [ˌgærənˈti:] v. (against) гарантава́ць; руча́цца;

guaranteed against rust гара́нтыя ад іржы́;

This watch is guaranteed for 2 years. Гэты гадзіннік мае гарантыю на два гады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абпа́льня, ‑і, ж.

Печ, у якой абпальваюць вапну. [Раманюк:] — Калі я твае гады меў, самым буйным прадпрыемствам тут была абпальня. Печ, у якой абпальвалі вапну. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыгажэ́ць, ‑эю, ‑зеш, ‑ае; зак.

Стаць прыгажэйшым. За тры гады Даша падрасла і папрыгажэла. Асіпенка. Разросся горад над Пінай, паглынуў ваколіцы, упарадкаваўся, папрыгажэў. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабудава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

1. Пабудавацца іначай, нанава або ў іншым месцы.

2. Змяніцца карэнным чынам; перастроіцца. За пасляваенныя гады сельская гаспадарка паспела перабудавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

Правесці некаторы час за вучэннем. Падросшы, Алік пайшоў у музычную школу, няблага правучыўся там два гады, але потым кінуў. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)