водаачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Ачыстка вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапад’ёмнік, ‑а, м.

Гідратэхнічнае збудаванне для пад’ёму вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапрыёмны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для прыёму вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. чаго. Качаючы, дабавіць.

П. вады.

2. Падвесці, не выканаць ці дрэнна выканаць што-н. (разм.).

П. у выкананні даручанай работы.

Нашы хлопцы не падкачаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́нырнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. Нырнуўшы, усплысці, паказацца з вады.

2. перан. Раптоўна з’явіцца.

Месяц вынырнуў з туману.

|| незак. выныра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выны́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галёш і гало́ш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нізкі гумавы абутак, які адзяваецца на іншы абутак для засцярогі яго ад вады, гразі.

|| прым. галёшны, -ая, -ае і гало́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адубе́лы, -ая, -ае (разм.).

1. Які адубеў, змёрз, загінуў.

2. Які стаў нягнуткім ад холаду; скарчанелы.

Адубелыя рукі.

3. Каляны, цвёрды ад вады, марозу.

А. плашч.

|| наз. адубе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

water level

1) узро́вень вады́

2) ватэрпа́с -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Pégelstand

m -(e)s, -stände гідр. стая́нне ўзро́ўню вады́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sog

m -s, -e ця́га; плынь, цячэ́нне (паветра, вады)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)