зія́нне, -я, н.
У мовазнаўстве: збег двух ці больш галосных у слове або на стыку двух слоў, напр.: аэраплан, добра адпачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ахаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.
1. Стаць халодным, астыць.
Вар ахаладзеў.
2. перан. Стаць абыякавым, больш спакойным.
Ахаладзеў запал і рашучасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паясне́нне, -я, н.
1. гл. паясніць.
2. мн. -і, -яў. Заўвага, тлумачэнне, якое робіць што-н. больш зразумелым.
Паясненні да тэксту.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шы́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; незак.
Станавіцца больш шырокім, павялічвацца, развівацца.
Узараная паласа шырылася.
Шырыцца рух прыхільнікаў міру.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
enliven [ɪnˈlaɪvn] v. fml ажыўля́ць, рабі́ць больш жва́вым/акты́ўным
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mehr
(comp ад viel) adv бо́лей, больш
nicht ~ — больш не; ужо́ не
noch ~ — больш таго́
um so ~ als — тым больш, што
nicht ~ als — не больш, чым
~ als éinmal — не раз
~ denn je — больш чым калі́-н.
mehr tot als lebéndig — паўжывы́
nicht ~ und nicht wéniger — не больш і не менш
um ~ als das Dóppelte — больш чым у два разы́
je ~, désto bésser — чым больш, тым лепш
und desgléichen ~ — і да таго́ падо́бнае (скар. u.dgl.m. – і да т.п.)
das darf nicht ~ vórkommen*! — каб гэ́тага больш не было́ [не зда́рылася]!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
змякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; змя́кчаны; зак.
1. што. Зрабіць больш мяккім, эластычным.
З. скуру.
2. перан., што. Аслабіць, зменшыць.
З. удар.
З. боль.
З. прыгавор.
3. перан., каго (што). Зменшыць чыю-н. суровасць, зрабіць больш мяккім, лагодным.
З. суровага бацьку.
|| незак. змякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. змякчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хадо́к, хадака́, мн. хадакі́, хадако́ў, м.
1. Той, хто ходзіць пехатой.
У каго сілы хапае, той і х. добры.
2. Выбраная асоба, якая пасылаецца куды-н. з хадайніцтвам, даручэннем.
Сялянскія хадакі.
◊
Не хадок хто куды (разм.) — пра таго, хто больш не можа ці не хоча хадзіць куды-н.
Я туды больш не хадок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
балазе́, злуч. далучальны (разм.).
Далучае сказы з дадатковымі паведамленнямі, па знач. адпавядае словазлучэнням «тым больш што», «добра што».
Вучыся, б. ёсць умовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апрасці́цца, -рашчу́ся, -ро́сцішся, -ро́сціцца; зак.
Стаць больш простым у звычках, адзенні і пад.
|| незак. апрашча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. апрашчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)