паштальёнскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да паштальёна. Паштальёнская сумна. Паштальёнскае адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драп, ‑у, м.

Тоўстая шарсцяная або паўшарсцяная тканіна, з якой шыюць верхняе адзенне.

[Фр. drap — сукно.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негліжэ́

(фр. négligé, ад лац. negligare = зневажаць)

1) нядбайнае адзенне, нядбайны выгляд;

2) уст. лёгкае хатняе адзенне, апранутае наспех, ненадоўга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стро́іцца¹, стро́юся, стро́ішся, стро́іцца; незак. (разм.).

1. Мець намер, збірацца.

Дзядзька строіўся будаваць хату.

2. Прыбірацца ў прыгажэйшае адзенне (разм.).

Дзяўчаты строіліся ў святочныя сукенкі, круціліся перад люстэркам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́фта

(польск. kofta)

верхняе кароткае жаночае адзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ве́шалка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дошка, паліца або стойка з кручкамі ці калочкамі, на якія вешаюць адзенне.

2. Спецыяльная пятля, за якую вешаюць адзенне. [Рамір] падчапіў на палец куртку за вешалку, закінуў яе за спіну. Асіпенка.

3. Жорсткая планка з кручком, на якую вешаецца адзенне ў распраўленым па плячах выглядзе.

4. Разм. Тое, што і гардэроб (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grubby [ˈgrʌbi] adj. бру́дны (таксама перан.);

grubby hands/clothes бру́дныя ру́кі/адзе́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sable​3 [ˈseɪbl] adj. fml чо́рны, цёмны, сабалі́ны;

sable raiment жало́бнае адзе́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

way-out [ˌweɪˈaʊt] adj. infml, dated экстравага́нтны, незвыча́йны; ультрамо́дны (пра адзенне, ідэі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БУРНО́С,

1) верхняе адзенне бел. жанчын. Апраналі ў халоднае надвор’е як святочную вопратку замест світкі ці кажуха. Падобнае адзенне (бурнус) вядома ў рус. жанчын. Пашыраны з 19 ст. пад уплывам зах.-еўрап. гар. касцюма. Шылі з шэрага, радзей белага, саматканага валенага сукна. Аднабортны, доўгі, расшыраны ўнізе бурнос зашпільваўся на гузікі, меў адкладны каўнер (на Вілейшчыне без каўняра) і 2 невял. Бакавыя завышаныя кішэні. Аздаблялі нашыўкамі і аблямоўкай чорнага аксаміту, шоўкавай ці сацінавай тасьмы, дэкар. строчкай. Бытавалі ў строях Панямоння і Цэнтр. Беларусі да 1930-х г. 2) Мужчынскае верхняе адзенне, тое, што бурка.

3) Плашч з капюшонам з белай шарсцяной тканіны ў арабаў.

М.Ф.Раманюк.

т. 3, с. 352

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)