децентрализо́ванный прич., прил. дэцэнтралізава́ны;

децентрализо́ванный учёт дэцэнтралізава́ны ўлік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ewidencjonować

незак. весці ўлік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пе́рапіс, ‑у, м.

Спецыяльны статыстычны ўлік каго‑, чаго‑н. Перапіс насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bookkeeping

[ˈbʊk,ki:pɪŋ]

n.

рахункаво́дзтва n., бухга́льтарскі ўлі́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перападлі́к, ‑у, м.

Новы або паўторны ўлік, падлік наяўнасці чаго‑н. Перападлік тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рахункаво́дства, ‑а, н.

Вядзенне ўліку аперацый па рахунках (у 2 знач.); бухгалтарскі ўлік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параённы, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіцца, робіцца па раёнах. Параённая спецыялізацыя. Параённы ўлік пасяўной плошчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́бельшчык, ‑а, м.

Работнік прадпрыемства, установы, які вядзе ўлік яўкі на работу па табелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бухга́лтарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бухгалтэрыі, да бухгалтара. Бухгалтарскія курсы. Бухгалтарскі ўлік. Бухгалтарскія кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секундаметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Асоба, якая на спартыўных спаборніцтвах вядзе ўлік часу пры дапамозе секундамера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)