азбуко́ўнік, ‑а, м.

Уст. У старой беларускай і рускай пісьменнасці — род тлумачальнага філалагічнага і энцыклапедычнага слоўніка. Л. Зізаній і П. Бярында не толькі былі знаёмы з Ноўгарадскімі азбукоўнікамі, але і карысталіся імі пры ўкладанні сваіх слоўнікаў. Суднік. Да асобных помнікаў прыкладаліся цэлыя слоўнічкі — так званыя азбукоўнікі, пазней — алфавіты, а затым лексіконы. Шакун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіта́льны в разн. знач. капита́льный;

~ная навуко́вая пра́ца — капита́льный нау́чный труд;

○ ~ная сцяна́ — капита́льная стена́;

~ныя ўклада́нні — капита́льные вложе́ния;

к. рамо́нт — капита́льный ремо́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклада́нне I ср.

1. вкла́дывание;

2. перен. вкла́дывание;

1, 2 см. уклада́ць I 2, 3;

3. в др. знач. вложе́ние;

паке́т з ~ннем — паке́т с вложе́нием;

○ капіта́льныя ўклада́нні — капита́льные вложе́ния

уклада́нне II ср. составле́ние; см. уклада́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВОЎК-ЛЕВАНО́ВІЧ Іосіф Васілевіч

(6.11.1891, хутар Лявонаўка Асіповіцкага р-на Магілёўскай вобл. — 19.8.1943),

бел. мовазнавец. Скончыў Петраградскі ун-т (1923). Працаваў у БДУ (1923—30), адначасова з 1927 у Інбелкульце (сакратар Камісіі па ўкладанні гіст. слоўніка бел. мовы). У 1930 быў вымушаны пераехаць у Саратаў. Працаваў у Саратаўскім ун-це (1930—31), пед. ін-це (1931—34), Арэнбургскім пед. ін-це (1934—37). 17.9.1937 беспадстаўна арыштаваны і засуджаны, памёр у адным з лагераў на Поўначы. Даследаваў гісторыю бел. мовы, бел. дыялекталогію і рус. мову. Аўтар «Лекцый па гісторыі беларускай мовы. Уступ і фанетыка» (1927, факс. выд. 1994), арт. «Гістарычнае вывучэнне беларускай мовы ў славянскай філалогіі» (1925), «Мова выданняў Францішка Скарыны» (1926), «Важнейшыя рысы гаворкі вёскі Татаркавічы і гаворак ваколічных вёсак» (1928), «Аб прынцыпах і метадах укладання гістарычнага слоўніка беларускай мовы» (1929), «Яшчэ да пытання аб «ляшскіх» рысах у беларускай фанетыцы» (1930) і інш.

Літ.:

Германовіч І.К. Беларускія мовазнаўцы: Нарысы жыцця і навук. дзейнасці. Мн., 1985. С. 115—126.

І.К.Германовіч.

т. 4, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

lokata

lokat|a

ж.

1. эк. укладанне; уклад;

~a finansowa — фінансавае ўкладанне;

~а oszczędności — ашчадны ўклад;

~а zagraniczna — уклад y замежны банк;

~у międzybankowe — міжбанкавыя ўкладанні;

~a kapitału — капіталаўкладанне;

2. месца (у спісе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

капіта́льны kapitál, Kapitál-, Haupt-, gründlich, Generál-;

капіта́льнае будаўні́цтва Investitiónsbau [-vɛs-] m -(e)s, -ten, Investitiónsbauvorhaben n -s, -; Invéstbauten pl; Gróßbautätigkeit f -; Néubautätigkeit f - (новабудоўлі);

капіта́льны рамо́нт (дома) (gründliche) Renovíerung;

капіта́льнае збудава́нне Dáuerbauwerk n -(e)s, -e; Báuwerk für die Éwigkeit;

капіта́льныя ўклада́нні Ánlagekosten pl;

капіта́льная сцяна́ буд. Háuptmauer f -, -n, trágende Máuer [Wand];

капіта́льная ша́хта горн. Háuptschacht m -(e)s, -schächte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)