Verbum

чынашанава́нне, -я, н. (уст., іран.).

Павага, шанаванне старшых па чыне, па службовым становішчы.

танцу́лькі, -лек (разм., іран.).

Вечар з танцамі, вечарынка.

У яе т. у галаве.

вая́ка, -і, мн. -і, вая́к, м.

1. Вопытны і храбры воін (уст.).

Праслаўлены в.

2. Той, хто няўдала ваюе (разм., іран., пагард.).

Гэта быў мудры в.: на лодцы Байкал пераплываў.

3. перан. Задзіра, забіяка (іран., жарт.).

цвердало́бы, -ая, -ае (разм., іран.).

Вельмі ўпарты; тугі на розум.

|| наз. цвердало́басць, -і, ж.

сантыме́нты, -аў (разм., іран.).

Праяўленне празмернай чуллівасці ў словах, учынках.

Не трэба разводзіць с.

душашчыпа́льны, -ая, -ае (разм., іран.).

Занадта чуллівы, сентыментальны.

Д. раманс.

|| наз. душашчыпа́льнасць, -і, ж.

буквае́дства, -а, н. (іран.).

Чыста знешняе, фармальнае тлумачэнне чаго-н., якое наносіць шкоду сэнсу, сутнасці.

піса́нне, -я, н.

1. гл. пісаць.

2. Тое, што напісана, пісьмо, твор (іран.).

Расцягнутае п.