Verbum

вая́ка, -і, мн. -і, вая́к, м.

1. Вопытны і храбры воін (уст.).

Праслаўлены в.

2. Той, хто няўдала ваюе (разм., іран., пагард.).

Гэта быў мудры в.: на лодцы Байкал пераплываў.

3. перан. Задзіра, забіяка (іран., жарт.).

душашчыпа́льны, -ая, -ае (разм., іран.).

Занадта чуллівы, сентыментальны.

Д. раманс.

|| наз. душашчыпа́льнасць, -і, ж.

сантыме́нты, -аў (разм., іран.).

Праяўленне празмернай чуллівасці ў словах, учынках.

Не трэба разводзіць с.

цвердало́бы, -ая, -ае (разм., іран.).

Вельмі ўпарты; тугі на розум.

|| наз. цвердало́басць, -і, ж.

буквае́дства, -а, н. (іран.).

Чыста знешняе, фармальнае тлумачэнне чаго-н., якое наносіць шкоду сэнсу, сутнасці.

піса́нне, -я, н.

1. гл. пісаць.

2. Тое, што напісана, пісьмо, твор (іран.).

Расцягнутае п.

праславу́ты, -ая, -ае (іран.).

Шырока вядомы, які нашумеў.

Праславутыя лятаючыя талеркі.

|| наз. праславу́тасць, -і, ж.

перл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і жэмчуг (уст.).

2. перан., чаго. Пра што-н. выдатнае, цудоўнае (высок., іран.).

Перлы паэзіі.

Перлы дасціпнасці.

3. Пра што-н. бязглуздае, недарэчнае і пад. (разм., іран.).

Не выступленне, а адны перлы.

гора-... (іран.).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. дрэнны, незадачлівы, напр.: гора-кіраўнік, гора-паляўнічы.