закасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што і чаго.

Косячы, перайсці мяжу, скасіць лішняе, што належыць іншаму.

|| незак. зако́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эквівале́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Нешта раўнацэннае іншаму, здольнае поўнасцю яго замяніць.

|| прым. эквівале́нтны, -ая, -ае.

Э. абмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

offload [ˌɒfˈləʊd] v. пазбаўля́цца (ад) чаго́-н. (асабліва аддаючы непатрэбнае іншаму)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

alienable

[ˈeɪliənəbəl]

adj., Law

адчу́жаны, які́ перадае́цца і́ншаму ўла́сьніку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перадаве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каму, каго-што і з інф.

Даверыць іншаму тое, што даверана самому.

|| незак. перадавяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wéitergeben

* аддз. vt перадава́ць, аддава́ць і́ншаму [дале́й]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пераабучы́цца, ‑абучуся, ‑абучышся, ‑абучыцца; зак.

Абучыцца нанава, чаму‑н. іншаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераарыентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Сарыентаваць па-іншаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадаручы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак., што і каму.

Даручыць іншаму выкананне таго, што даручана самому.

П. работу намесніку.

|| незак. перадаруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анто́нім, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: слова, процілеглае па знач. іншаму слову, напр.: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.

|| прым. антанімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)