я́сень м бат sche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ясень

Том: 37, старонка: 385.

img/37/37-385_1746_Ясень.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Я́сеньа́менка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Я́сеньа́менка
Р. Я́сеньа́менкі
Д. Я́сеньа́менцы
В. Я́сеньа́менку
Т. Я́сеньа́менкай
Я́сеньа́менкаю
М. Я́сеньа́менцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ясянёвы гл. ясень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ash2 [æʃ] п. bot. я́сень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jesion, ~u

м.

1. бат. ясень (Fraxinus L.);

2. ясеневая драўніна; ясень;

meble z ~u — мэбля з ясеню

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

капы́лле, ‑я, н., зб.

Капылы. [Мікіта] дамашнім спосабам, распарваючы ў печы ясень, гнуў палазы і вычэсваў капылле для саней. Галавач. На вокнах свежыя фіранкі ўсміхаюцца; прасцірадламі чыстымі пазасланы зэдлік і столік з шавецкім капыллем. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маслі́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да масліны. // Падобны на плод масліны. Язык Пачулія пачаў блытацца, маслінавыя вочы затуманіліся. Самуйлёнак.

2. у знач. наз. маслі́навыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносіцца масліна, бэз, ясень і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясяні́на Зараснік, лес з ясеню Fraxinus exselsior (Стол.). Тое ж я́сень (БРС), ясеніна́, я́сеннік, ясянні́к (Слаўг.).

в. Ясень Асіп., в. Ясенка Краснап., в. Ясенаві́ца Ваўк., в. Ясяновіца Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

уна́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Панадзіцца рабіць што‑н. непажаданае. — Унадзіўся падлюка-каршун лятаць, — паскардзіўся .. [дзед] бабцы Вікці. — Сёння зноў маладога пеўніка схапіў. Даніленка. [Павел Сцяпанавіч:] — Залетась тут, у Пяцідуб’і, браканьеры ясень унадзіліся красці. Ляўданскі. // Стаць часта наведваць каго‑н. Да старога неўзабаве ўнадзілася хадзіць на вячоркі ўдава з суседняга засценка. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)