матлёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Даўні матроскі танец, які ў 20 ст. атрымаў пашырэнне ў якасці бальнага і эстраднага танца.

[Ад фр. matelot — матрос.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфера́нс, ‑у, м.

Выступленне на сцэне, звязанае з аб’яўленнем нумароў праграмы эстраднага прадстаўлення, канцэрта, а таксама тэкст такога выступлення. Удалы канферанс. Аўтар канферансу.

[Фр. conférence.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілюзіяні́зм, ‑у, м.

1. Антынавуковы суб’ектыўна-ідэалістычны светапогляд, згодна якому матэрыяльны свет з’яўляецца ілюзіяй.

2. Від цыркавога і эстраднага мастацтва, заснаваны на ўменні артыста пры дапамозе спецыяльнай апаратуры ствараць уражанне «цудаў» (знікненне або з’яўленне прадметаў, людзей і пад.).

[Ад фр. illusionner — уводзіць у зман.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфера́нс

(фр. conférence)

выступленне на сцэне, звязанае з аб’яўленнем нумароў праграмы эстраднага прадстаўлення, а таксама тэкст такога выступлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мюзік-хо́л

(англ. music-holl = канцэртная зала)

від эстраднага тэатра, у праграме якога чаргуюцца эстрадныя, цыркавыя, балетныя, музычныя нумары.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фестыва́ль

(фр. festival, ад лац. festivus = святочны)

грамадская ўрачыстасць, масавае свята з паказам лепшых твораў музычнага, тэатральнага, эстраднага, цыркавога або іншага віду мастацтва (напр. ф. мастацкіх фільмаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папуры́

(фр. pot-pourri = мяшаная страва, усякая ўсячына)

1) музычная п’еса галоўным чынам для эстраднага або духавога аркестра, складзеная з папулярных матываў;

2) перан. мешаніна, сумесь розных рэчаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эстра́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Падмосткі для канцэртных выступленняў артыстаў. Больш таго — ім [Алесю і Андрэю] удалося нават сядзець бліжэй да адкрытай эстрады, бачыць яе, спявачкі, прыгажосць, святло яе натхнення. Брыль. У куце, на эстрадзе, размясціўся аркестр з серабрыстым, акаймаваным чырвонымі кутасікамі, барабанам у цэнтры. Хадкевіч.

2. Від сцэнічнага мастацтва, які ўключае малыя формы драматычнага, вакальнага мастацтва, музыкі, харэаграфіі, цырка і пад. // Артысты эстраднага мастацтва. У Гомелі з поспехам прайшлі канцэрты Украінскай рэспубліканскай эстрады. «ЛіМ».

[Фр. estrade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фестыва́ль

(фр. festival, ад лац. festivus = святочны)

масавае свята з паказам лепшых твораў музычнага, тэатральнага, эстраднага, цыркавога або іншага віду мастацтва (напр. ф. мастацкіх фільмаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АНТО́НАЎ Юрый Міхайлавіч

(н. 19.2.1945, г. Ташкент),

спявак і кампазітар. Засл. дз. маст. Расіі (1994). Скончыў Маладзечанскае муз. вучылішча (1963, клас акардэона). Працаваў у калектывах эстраднага жанру, у т. л. ў ансамблі пад кіраўніцтвам В.Вуячыча, аркестры «Сучаснік», вак.-інстр. ансамблях «Пявучыя гітары», «Магістраль» (арганізатар), «Аракс» і інш. Аўтар і выканаўца папулярных песень (у т. л. «Залатая лесвіца», «Макі», «Снегіры», «Ля бяроз і сосен» і інш.).

Дз.А.Падбярэзскі.

т. 1, с. 387

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)