рэдакцы́йна-экспе́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэдакцы́йна-экспе́ртны рэдакцы́йна-экспе́ртная рэдакцы́йна-экспе́ртнае рэдакцы́йна-экспе́ртныя
Р. рэдакцы́йна-экспе́ртнага рэдакцы́йна-экспе́ртнай
рэдакцы́йна-экспе́ртнае		 рэдакцы́йна-экспе́ртнага рэдакцы́йна-экспе́ртных
Д. рэдакцы́йна-экспе́ртнаму рэдакцы́йна-экспе́ртнай рэдакцы́йна-экспе́ртнаму рэдакцы́йна-экспе́ртным
В. рэдакцы́йна-экспе́ртны (неадуш.)
рэдакцы́йна-экспе́ртнага (адуш.)		 рэдакцы́йна-экспе́ртную рэдакцы́йна-экспе́ртнае рэдакцы́йна-экспе́ртныя (неадуш.)
рэдакцы́йна-экспе́ртных (адуш.)
Т. рэдакцы́йна-экспе́ртным рэдакцы́йна-экспе́ртнай
рэдакцы́йна-экспе́ртнаю		 рэдакцы́йна-экспе́ртным рэдакцы́йна-экспе́ртнымі
М. рэдакцы́йна-экспе́ртным рэдакцы́йна-экспе́ртнай рэдакцы́йна-экспе́ртным рэдакцы́йна-экспе́ртных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эксперты́за, ‑ы, ж.

1. Вывучэнне, даследаванне чаго‑н. з мэтай даць яму правільную ацэнку, зрабіць правільнае заключэнне і пад. На наступны дзень хімічная экспертыза Этнаграфічнага музея ўстанавіла, што зубы сапраўды пакрыты лускавінкамі золата. «Звязда».

2. Экспертная камісія. У мансійскую вёску выязджала экспертыза Акадэміі навук. Шынклер.

[Фр. expertise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)