шэ́пт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэ́пт
Р. шэ́пту
Д. шэ́пту
В. шэ́пт
Т. шэ́птам
М. шэ́пце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шапта́цца, шапчу́ся, шэ́пчашся, шэ́пчацца; шапчы́ся; незак.

Гаварыць паміж сабой шэптам.

Шапталіся ў кутку суседкі.

|| наз. шапта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).

Суправаждаць якое-н. дзеянне шэптам.

|| наз. прышэ́птванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

szeptem

шэптам;

mówić szeptem — гаварыць шэптам, шаптаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шапта́ць, шапчу́, шэ́пчаш, шэ́пча; шапчы́; незак.

Гаварыць шэптам.

Ш. на вуха каму-н. Ш. малітвы.

|| аднакр. шапну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. шапта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

under one’s breath

шэ́птам, ці́ха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́шаптаць

‘вымавіць што-небудзь шэптам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шапчу вы́шапчам
2-я ас. вы́шапчаш вы́шапчаце
3-я ас. вы́шапча вы́шапчуць
Прошлы час
м. вы́шаптаў вы́шапталі
ж. вы́шаптала
н. вы́шаптала
Загадны лад
2-я ас. вы́шапчы вы́шапчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шаптаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

físpeln, físpern

vi гавары́ць шэ́птам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шапятну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да шапятаць - гаварыць ціха, шэптам’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шапятну́ шапятнё́м
2-я ас. шапятне́ш шапетняце́
3-я ас. шапятне́ шапятну́ць
Прошлы час
м. шапятну́ў шапятну́лі
ж. шапятну́ла
н. шапятну́ла
Загадны лад
2-я ас. шапятні́ шапятні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шапятну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шушу́кнуць

‘прамовіць шэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шушу́кну шушу́кнем
2-я ас. шушу́кнеш шушу́кнеце
3-я ас. шушу́кне шушу́кнуць
Прошлы час
м. шушу́кнуў шушу́кнулі
ж. шушу́кнула
н. шушу́кнула
Загадны лад
2-я ас. шушу́кні шушу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шушу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)