Шэйх Муса Натары 5/144

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шэйх Ш. А. 7/183; 10/107

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рахман М. шэйх 7/413; 9/138

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шэйх-уль-ісла́м, -му м., рел. шейх-уль-исла́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шэйх-уль-ісла́м, ‑у, м.

Тытул галавы мусульманскага духавенства. // Асоба, якая носіць гэты тытул.

[Араб. šaih ul-'islām.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэйх-уль-ісла́м

(ар. šejchul-islām)

тытул галавы мусульманскага дваранства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шейх шэйх, род. шэйха м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szejk

м. шэйх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sheik, sheikh

[ʃi:k]

n.

шэйх -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шейх-уль-исла́м рел. шэйх-уль-ісла́м, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)