шыфрава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыфраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cipher​2 [ˈsaɪfə] v. шыфрава́ць, зашыфро́ўваць, кадзі́раваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szyfrować

незак. шыфраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chiffríeren

[ʃif-]

vt шыфрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verschlüsseln

vt шыфрава́ць, кадзі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlüsseln

vt шыфрава́ць, кадзі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cyfrować

незак.

1. нумараваць;

2. шыфраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шыфро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыфраваць.

2. Зашыфраваны тэкст (пісьма, тэлеграмы, радыёграмы і пад.). Тройчы перадаваў старшына ў эфір шыфроўку, тройчы пераходзіў на прыём, але адказу не было. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыфрава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад шыфраваць.

2. у знач. прым. Напісаны ці перададзены шыфрам (у 1 знач.). На дне .. [Валінага] кошыка, у патайных сховах, ляжала шыфраваная запіска або нават рэвальвер ці тол. Якімовіч. Адначасова Рая прыняла шыфраваную радыёграму з Вялікай зямлі аб пачатку наступлення знятых з фронту буйных армейскіх часцей на партызанскі край. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cipher

[ˈsaɪfər]

1.

n.

1) лі́чба f

2) шыфр -у m., код -у m.

3) ключ для шы́фру

4) нуль -я́ m.

5) манагра́ма f.

2.

v.

1) выліча́ць, разьвя́зваць арытмэты́чныя зада́чы

2) зашыфро́ўваць, шыфрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)