шту́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шту́чны шту́чная шту́чнае шту́чныя
Р. шту́чнага шту́чнай
шту́чнае
шту́чнага шту́чных
Д. шту́чнаму шту́чнай шту́чнаму шту́чным
В. шту́чны (неадуш.)
шту́чнага (адуш.)
шту́чную шту́чнае шту́чныя (неадуш.)
шту́чных (адуш.)
Т. шту́чным шту́чнай
шту́чнаю
шту́чным шту́чнымі
М. шту́чным шту́чнай шту́чным шту́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шту́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шту́чны шту́чная шту́чнае шту́чныя
Р. шту́чнага шту́чнай
шту́чнае
шту́чнага шту́чных
Д. шту́чнаму шту́чнай шту́чнаму шту́чным
В. шту́чны (неадуш.)
шту́чнага (адуш.)
шту́чную шту́чнае шту́чныя (неадуш.)
шту́чных (адуш.)
Т. шту́чным шту́чнай
шту́чнаю
шту́чным шту́чнымі
М. шту́чным шту́чнай шту́чным шту́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

са́га², нескл., н.

Крупы з крухмалу сагавай пальмы, а таксама штучныя крупы з кукурузнага або бульбянога крухмалу.

|| прым. са́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фэ́нтэзі, нескл., н.

Блізкі да навуковай фантастыкі літаратурны і мастацкі жанр, якому ўласцівы матывы перамяшчэння ў прасторы і часе, штучныя арганізмы, міфалогія старажытных цывілізацый, іншапланетныя светы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыбахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для самастойнага праходу рыбы цераз штучныя і натуральныя перашкоды (плаціны, вадаспады і інш.).

|| прым. рыбахо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фітатро́н, ‑а, м.

Памяшканне, дзе ствараюцца штучныя ўмовы, для вырошчвання раслін.

[Ад грэч. phytón — расліна і thronos — месцазнаходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбава́льнік, ‑а, м.

Рэчыва, якое выкарыстоўваецца для фарбавання. Арганічныя фарбавальнікі. Штучныя фарбавальнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́льнік, ‑у, м.

Рэчыва, якое выкарыстоўваецца для дублення скур або іншай сыравіны. Штучныя дубільнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tipsy

мн. штучныя пазногці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zhnersatz

m -es шту́чныя зу́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)