абы-што́, абы-чаго́.
1. займ. няпэўны. Што-н., што папала.
2. у знач. наз. Глупства, абсурд, непатрэбшчына (разм.).
Пакінь гаварыць а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
што-нішто́, чаго-нічаго́, чаму-нічаму́, займ. неазнач. (разм.).
Нешта, сёе-тое.
Пачуць што-н. з чужой размовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
што-не́будзь, чаго-не́будзь, чаму-не́будзь, займ. неазнач.
Які-н. прадмет (з’ява, рэч) або усё роўна які прадмет (з’ява, рэч).
Кожны раз што-н. прывозіць.
Дай чаго-небудзь з’есці.
Раскажы што-н. цікавае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
што́-нішто́, род. чаго́-нічаго́ мест. неопр., разг. ко́е-что́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
што-ко́лечы, род. чаго́-ко́лечы мест. неопр., обл. что́-нибудь, что́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
што-не́будзь, род. чаго́-не́будзь мест. неопр. что́-нибудь, что́-л.; ко́е-что́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
абы-што́ (род. абы-чаго́)
1. мест. неопр. (безразлично что) что́-нибудь; что попа́ло; что уго́дно; лишь бы что;
2. в знач. сущ. разг., неодобр. ерунда́ ж.; (о чём-л. сказанном — ещё) вздор м.;
пляце́ абы-што́ — несёт (ме́лет) ерунду́ (чепуху́, вздор);
◊ не абы-што́ — не лишь бы что; не фунт изю́му
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
што-ко́лечы, чаго-колечы і пад. (гл. што 1), займ. неазначальны.
Абл. Што-небудзь. [Лясніцкі] — Калі ж табе трэба будзе перадаць што-колечы тэрмінова, ідзі сюды і вось па гэтай прасецы — да сухога балота... Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абы-што́, абы-чаго.
1. займ. няпэўны. Што‑н., што папала.
2. у знач. наз. Разм. неадабр. Непатрэбшчына, абсурд, глупства. — Пакінь гаварыць абы-што! — Пятро заўсёды быў спакойны і разважлівы. Новікаў. [Антон:] — Можа я пагаварыў табе абы-чаго? Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
што́-нішто́, чаго-нічаго, чаму-нічаму, што-нішто, чым-нічым, аб чым-нічым, займ. неазначальны.
Разм. Нешта, сёе-тое. — Сустракаюся з людзьмі, якія, я так лічу, што-нішто ды разумеюць і ў тваіх аўтаматах. Шамякін. Людзі прыслухоўваліся і, відаць, што-нішто ўхапілі з нашай размовы. Асіпенка. Які ён ні ёсць конік, а свой, і палоска свая; дасі ім — і яны што-нішто дадуць табе! Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)