Trooping the Сolour урачы́стасць, асаблі́ва ў дзень нараджэ́ння мана́рха, калі́ пе́рад стро́ем нясу́ць штанда́р (у Брытаніі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Paníer
n -s, -e хару́гва, штанда́р, сцяг; перан. сцяг, ло́зунг
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сцягано́сец, ‑носца, м.
1. Асоба, якой даручана несці сцяг. Сцягі ляцяць, смяюцца трубы, чаканіць крок за сцяганосцам зямлі венгерскай маладосць.Вялюгін.Ад кулі ўпадзе сцяганосец Ці дрэўка асколкам ссячэ, — Нябачныя рукі ўзносяць Штандар і яшчэ і яшчэ.Гаўрусёў.
2.перан. Барацьбіт, змагар за ўсё перадавое. Савецкі Саюз — сцяганосец міру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sztandar, ~u
м. сцяг; штандар; харугва;
czerwony sztandar — чырвоны сцяг;
sztandar przechodni — пераходны сцяг
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
бунто́ўны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Які па-бунтарску настроены, схільны да бунту. Бунтоўны чалавек.
2. Неспакойны, трывожны. [Дзяўчыне] і самой захацелася раптам сустрэць і пакахаць бунтоўнае, мяцежнае сэрца.Мехаў.І ў дні блакітна-роўныя, Калі гудуць станкі, Яшчэ жывуць бунтоўныя У сэрцы аганькі!Лявонны.
3. Які заклікае да бунту. Ёсць такое жаданне: калі загрыміць Непадкупнай расправы бунтоўная песня, Каб вы так жа ўпарта, як некалі мы, Роўны сонцу штандар рэвалюцыі неслі.Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Fáhne
f -, -n
1) сцяг, штанда́р
mit flíegenden ~n — з разго́рнутымі сцяга́мі
éine ~ áufpflanzen [híssen] — узня́ць сцяг
die ~ sénken — апусці́ць [спусці́ць] сцяг
zu den ~n éilen — стаць пад знамёны
2) флю́гер
3) палігр. гра́нка
4) хвост (паляўнічага сабакі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
напе́радзе, прысл. і прыназ.
1.прысл. На нейкай адлегласці перад кім‑, чым‑н. Наперадзе быў фронт. □ Наперадзе, праз паўкіламетра, шлях браўся направа.Мележ.Дзед Астап ступіў колькі крокаў да невялічкай хвойкі, якая цямнелася наперадзе.Лынькоў.// Паперадзе іншых, перад кім‑, чым‑н. Перад апошнім домам машына, што ішла наперадзе, спынілася.Паслядовіч.// Сярод першых, першым у якой‑н. справе. Матцы хочацца бачыць сваё дзіця ў людскім авангардзе, наперадзе.Ермаловіч.Камуністы наперадзе ўсюды, заўсёды.Танк.
2.прысл. У будучым. Наперадзе цэлае жыццё. У яго ўсё наперадзе. □ Наперадзе многа дарог І шмат далячынь.Колас.// Аб тым, што яшчэ будзе. Наперадзе чакала работа цяжкая і доўгая: малацьба.Чарнышэвіч.Спяшацца асабліва не было чаго, бо прымчалі хутка і дзень быў яшчэ наперадзе.Кулакоўскі.
3.прыназ.зР. Спалучэнне з прыназ. «наперадзе» выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры назве асобы ці прадмета, на некаторай адлегласці перад якімі хто‑, што‑н. знаходзіцца. Наперадзе палка над галовамі салдат плыў у паветры штандар.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
standard
[ˈstændərd]1.
n.
1) ме́рка, но́рма f.
to be not up to standard — не адпавяда́ць но́рме
2) узро́вень -ўню, станда́рт -у m.
standard of living — жыцьцёвы ўзро́вень
3) эталён -у m.
4) парытэ́т -у m.
the gold standard — парытэ́т зо́лата
5) ба́за ва́ртасьці (валю́ты)
6) сьцяг, штанда́р -а m., эмбле́ма f., сы́мбаль -ю m.
7) падста́ўка f., стая́к -а́m.
The floor lamp has a long standard — Ля́мпа ма́е высо́кі стая́к
2.
adj.
1) нарма́льны, станда́ртны
2) тыпо́вы
3) унармава́ны
standard language — унармава́ная мо́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)