чёткий выра́зны; (точный) дакла́дны; (аккуратный) акура́тны; (слаженный) зла́джаны;
чёткие движе́ния дакла́дныя ру́хі;
чёткий по́черк выра́зны по́чырк;
чёткий шрифт, рису́нок выра́зны шрыфт, рысу́нак;
чёткие директи́вы дакла́дныя (выра́зныя) дырэкты́вы;
чёткая рабо́та зла́джаная (акура́тная) рабо́та;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
све́тлы в разн. знач. све́тлый;
~лыя пала́цы — све́тлые дворцы́;
~лая вада́ — све́тлая вода́;
~лыя во́чы — све́тлые глаза́;
~лыя ду́мкі — перен. све́тлые мы́сли;
~лая асо́ба — перен. све́тлая ли́чность;
~лая галава́ — перен. све́тлая голова́;
○ с. шрыфт — тип. све́тлый шрифт;
◊ ~лай па́мяці — све́тлой па́мяти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГРАМАДЗЯ́НСКІ ШРЫФТ,
шрыфт, уведзены ў Расіі для друкавання свецкіх выданняў у выніку праведзенай у 1708 Пятром І рэформы рус. пісьменства. Крыніца — маскоўскае пісьменства канца 17 — пач. 18 ст. на аснове кірыліцы і лац. шрыфту антыква. Пры стварэнні грамадзянскага шрыфту з кірыліцы былі выключаны непатрэбныя для рус. мовы грэч. літары «псі», «ксі», «амега», «іжыца», лігатура «от», знак націску (моцы), скарачэнняў (цітлы), «юсы» (вял. і малы, якія служылі для перадачы насавых гукаў). У алфавіце быў узаконены новы абрыс літар «э», «я», замест абазначэння лічбаў літарамі сталі выкарыстоўваць араб. лічбы. Эскізы малюнкаў літар грамадзянскага шрыфту, верагодна, рабіў сам Пётр, шрыфт маляваў Куленбах. Літары грамадзянскага шрыфту былі адліты ў Амстэрдаме і на Маскоўскім друкарскім двары. Мяркуюць, што ў падрыхтоўцы рэформы рус. пісьменства і ўзораў шрыфтоў прымаў удзел І.Ф.Капіевіч. Першая кніга, набраная грамадзянскім шрыфтам, — «Геометриа славенски землемерие» (1708). У 18—19 ст. грамадзянскі шрыфт узяты за аснову балг. і сербскага, у 20 ст. — манг. алфавітаў. Пад яго ўплывам сфарміраваліся бел. і ўкр. алфавітныя сістэмы, а таксама некат. народаў Расіі.
Літ.:
Шицгал А.Г. Русский типографский шрифт: Вопр. истории и практика применения. 2 изд. М., 1985.
М.Б.Батвіннік.
т. 5, с. 396
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
печа́тьII ж. (пресса, печатание, шрифт) друк, род. дру́ку м.;
День печа́ти Дзень дру́ку;
периоди́ческая печа́ть перыяды́чны друк;
появи́ться в печа́ти з’яві́цца ў дру́ку;
рабо́тники печа́ти рабо́тнікі дру́ку;
отда́ть кни́гу в печа́ть адда́ць кні́гу ў друк;
моногра́фия ещё в печа́ти манагра́фія яшчэ́ ў дру́ку;
ме́лкая печа́ть дро́бны друк;
свобо́да печа́ти свабо́да дру́ку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
све́тлый
1. све́тлы; (о лице — ещё) прасве́тлены; (о ночи — ещё) відны́;
све́тлая ко́мната све́тлы пако́й;
све́тлое стекло́ све́тлае шкло;
све́тлый костю́м све́тлы касцю́м;
све́тлый шрифт све́тлы шрыфт;
све́тлое лицо́ прасве́тлены (све́тлы) твар;
све́тлая ночь відна́я ноч;
2. перен. (отчётливый, ясный) я́сны, све́тлы;
све́тлый взгляд я́сны (све́тлы) по́зірк;
3. перен. све́тлы;
све́тлое воспомина́ние све́тлы ўспамі́н;
◊
све́тлая ли́чность све́тлая асо́ба;
све́тлой па́мяти (об умершем) све́тлай па́мяці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слепо́й
1. прил., прям., перен. сляпы́; (в прям. знач. — ещё) невіду́шчы;
слепо́й щено́к сляпо́е (невіду́шчае) шчаня́;
слепо́е подража́ние сляпо́е перайма́нне;
слепо́й шрифт спец. сляпы́ шрыфт;
слепа́я поса́дка ав. сляпа́я паса́дка;
слепо́й полёт ав. сляпы́ палёт;
слепа́я кишка́ анат. сляпа́я кі́шка;
слепо́е пятно́ анат. сляпа́я пля́ма;
слепо́е око́шко сляпо́е аке́нца;
◊
слепо́й дождь сляпы́ (цыга́нскі) дождж;
слепа́я ку́рица сляпа́я ку́рыца
2. сущ. сляпы́, -по́га м., невіду́шчы, -шчага м.;
учи́лище для слепы́х вучы́лішча для сляпы́х (невіду́шчых).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чёрный
1. прил., в разн. знач. чо́рны;
чёрная кра́ска чо́рная фа́рба;
чёрный хлеб чо́рны хлеб;
чёрный шрифт чо́рны шры́фт;
чёрная металлу́рги́я чо́рная металу́ргія;
чёрный пар с.-х. чо́рны папа́р;
чёрное де́рево чарнадрэ́ва;
чёрный лес чо́рны лес;
чёрный ход чо́рны ход;
чёрные мы́сли чо́рныя ду́мкі;
чёрная рабо́та чо́рная рабо́та;
чёрная би́ржа чо́рная бі́ржа;
2. (курной) ку́рны; чо́рны;
чёрная ба́ня ку́рная (чо́рная) ла́зня;
3. сущ. (темнокожий) чо́рны, -нага м.;
◊
чёрная доска́ чо́рная до́шка;
чёрные спи́ски чо́рныя спі́сы;
на чёрный день на чо́рны дзень;
держа́ть кого́-л. в чёрном те́ле трыма́ць каго́-не́будзь у чо́рным це́ле;
чёрная ко́шка пробежа́ла ме́жду ни́ми чо́рная ко́шка прабе́гла памі́ж і́мі;
чёрным по бе́лому чо́рным па бе́лым;
ви́деть всё в чёрном све́те ба́чыць усё ў чо́рным святле́;
черны́м-черно́ а) (очень черно) чо́рна-чо́рна, чарню́сенька; б) (очень много) аж чо́рна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)