пашна́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. Шнарыць некаторы час. Пашнарыць па кішэнях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шны́рыць гл. шнарыць, шныпарыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

snoop

[snu:p]

v.i., informal

шна́рыць, падгляда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ша́рыць

‘шукаць, шнарыць (што-небудзь і без прамога дапаўнення); дзяліцца чымсьці’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́ру ша́рым
2-я ас. ша́рыш ша́рыце
3-я ас. ша́рыць ша́раць
Прошлы час
м. ша́рыў ша́рылі
ж. ша́рыла
н. ша́рыла
Загадны лад
2-я ас. ша́р ша́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ны́шпарыць, ну́шпарыць ’шукаць чаго-небудзь; вышукоўваць, дазнавацца’ (Касп., Сцяшк. Сл.), укр. ни́шпорити ’шнарыць, шукаць’, рус. нышпарить ’крыючыся, выглядваць, вышукваць што-небудзь’. Гл. шны́парыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szperać

незак. рыцца; корпацца; шнарыць; шчыра (рупліва) шукаць;

szperać po kieszeniach — корпацца ў кішэнях; шнарыць па кішэнях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пелендрава́ць ’вытоптваць пасеў (аб конях)’ (Нас.), ст.-бел. плендровати, плюндровати ’рабаваць’, якія праз польск. plądrować ’рабаваць, шнарыць, шукаць’ запазычаны з ням. plündern ’рабаваць, спусташаць’; паўнагалоссе ‑еле‑ — другаснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шны́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм.

1. Тое, што і шнарыць. У наступны момант.. [немец] пачаў шнырыць па патайных кішэнях і пад падшэўкай свае адзежы. Чорны.

2. Тое, што і шныпарыць (у 2 знач.). Сярод дарослых усюды шнырылі малыя. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

На́рыць ’бадзяцца’ (Бяльк.). Разам з ны́рыць ’тс’ (Бяльк.) да *ner‑/nor‑/nar‑, што адлюстроўваюць аблаўтныя адносіны прасл. *noriti, роднаснага літ. nérti ’знікаць, ныраць, уцякаць у нару, у лес, у поле’, параўн. шны́рыць і шна́рыць ’шастаць, шукаць’, гл. нара́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ры́скать несов.

1. (бегать в поисках кого-, чего-л. — о животных) шны́рыць; (лазить, ходить, ездить, бегать в поисках кого-, чего-л. — о людях) разг. го́йсаць, бе́гаць;

2. (искать, в том числе и глазами) разг. шна́рыць, шны́рыць, шны́парыць; (перебегать с одного предмета на другой, высматривая что-л. — о глазах) бе́гаць, шна́рыць, шны́парыць, шны́рыць;

ры́скать глаза́ми шна́рыць (шны́рыць, шны́парыць) вача́мі;

3. мор., ав. ры́скаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)