wieloboczny

1. шматбаковы;

2. мат. многастаронні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wielostronny

1. шматбаковы;

2. мат. мнагастаронні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

многосторо́нний

1. мат. многастаро́нні;

2. (обязательный для нескольких заинтересованных сторон) многабако́вы;

многосторо́ннее соглаше́ние многабако́вае пагадне́нне;

3. перен. (разносторонний) шматбако́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

энцыклапеды́чны

1. enzyklopädisch;

энцыклапеды́чны сло́ўнік Léxikon n -s, -ka, Enzyklopädíe f -, -í¦en;

2. (шматбаковы) víelseitig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wielotorowy

1. чыг. шматпуцявы;

2. шматбаковы; разнастайны; які развіваецца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

versatile

[ˈvɜ:rsətəl]

adj.

1) шматбако́вы; разнаста́йны

a versatile man — чалаве́к са шматбако́вым та́лентам

2) рухо́мы

3) зьме́нлівы, няўсто́йлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

many-sided

[,meniˈsaɪdɪd]

adj.

1) шматбако́вы (напр. дамо́ва)

2) рознабако́вы, разнаста́йны

a many-sided person — чалаве́к з рознабако́вымі здо́льнасьцямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ДАГАВО́Р АБ КО́СМАСЕ 1967,

міжнароднае пагадненне аб прынцыпах дзейнасці дзяржаў па даследаванні і выкарыстанні касм. прасторы, у т. л. Месяца і інш. нябесных цел. Шматбаковы дагавор, у ім удзельнічае больш за 100 дзяржаў, у т. л. Рэспубліка Беларусь. Адкрыты для падпісання ў Маскве, Вашынгтоне і Лондане 27.1.1967. БССР падпісала дагавор 10.2.1967, ратыфікавала яго 23.6.1967. Паводле дагавора, даследаванне і выкарыстанне касм. прасторы павінна ажыццяўляцца ў інтарэсах усіх краін. Касм. прастора не падлягае нац. прысваенню: ёй могуць карыстацца ўсе дзяржавы. Дзяржавы-ўдзельніцы дагавора абавязваюцца не выводзіць на арбіту вакол Зямлі аб’екты з ядз. зброяй, не размяшчаць такую зброю на нябесных целах і ў касм. прасторы. Месяц і інш. нябесныя целы павінны выкарыстоўвацца выключна ў мірных мэтах.

Ю.П.Броўка.

т. 5, с. 570

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АГРЭГА́ТНЫ СТАНО́К,

металарэзны станок, які складаецца ў асн. з уніфікаваных (нармалізаваных), кінематычна не звязаных паміж сабой вузлоў (агрэгатаў). Узаемазалежнасць і паслядоўнасць руху агрэгатаў надаецца звычайна адзінай сістэмай кіравання. Адрозніваюць агрэгатныя станкі адна- і многапазіцыйныя (па колькасці дэталяў, што адначасова апрацоўваюцца); свідравальныя, расточныя, фрэзерныя, такарныя і камбінаваныя; паўаўтаматы і аўтаматы.

Асн. рабочыя органы агрэгатных станкоў: сілавыя галоўкі з індывід. прыводамі перамяшчэння і вярчэння інструментаў; сілавыя і паваротныя сталы, якія перамяшчаюць адпаведна сілавыя галоўкі або загатоўкі паміж пазіцыямі апрацоўкі. Агрэгатныя станкі забяспечваюць многаінструмент. апрацоўку загатовак адначасова з некалькіх бакоў, іх можна хутка перакампаноўваць для апрацоўкі інш. дэталяў; дазваляюць шматразова выкарыстоўваць часткі агрэгатаў пры замене аб’екта апрацоўкі. У серыйнай і буйнасерыйнай вытв-сці з іх ствараюцца паточныя і аўтаматычныя лініі.

Прыклады кампановак агрэгатных станкоў: 1 — вертыкальны аднабаковы аднапазіцыйны; 2 — нахілены аднабаковы аднапазіцыйны; 3 — шматбаковы аднапазіцыйны змешанай кампаноўкі; 4 — вертыкальны аднабаковы шматпазіцыйны.
Уніфікаваныя агрэгаты вертыкальнага агрэгатнага станка: 1 — станіна; 2 — цэнтральны і наладачны пульты; 3 — паваротны дзялільны стол; 4 — гідрабак; 5 — помпавая ўстаноўка; 6 — гідрапанэль; 7 — электрашафа станка; 8 — сілавы стол (у станках іншых тыпаў — сілавыя галоўкі); 9 — стойка; 10 — свідравальная бабка; 11 — упорны вугольнік; 12 — расточная панэль; 13 — разьбовы капір; 14 — шпіндэльная каробка; 15 — падаўжальнік; 16 — электрашафа сілавых механізмаў; 17 — каробка скарасцей; 18 — двухпазіцыйны дзялільны стол; 19 — расточная бабка; 20 — бакавая станіна. У станку уніфікаваны базавыя дэталі (1, 9, 11, 20), шпіндэльныя механізмы (10, 14, 19) і інш.

т. 1, с. 86

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дагаво́р м.

1. Vertrág m -(e)s, -träge; Pakt m -(e)s -e; Ábkommen n -s, - (пагадненне);

мі́рны дагаво́р Fríedensvertrag m;

гандлёвы дагаво́р Hándelsvertrag m, Hándelsabkommen n;

крэды́тны дагаво́р Kredítvertrag m;

дагаво́р страхава́ння Versícherungs ver trag m;

рызыко́вы [алеато́рны] дагаво́р Aleatórvertrag m;

міжнаро́дны дагаво́р völkerrechtlicher Vertrág;

двухбако́вы дагаво́р zwéiseiti ger [bilateráler] Vertrág;

шматбако́вы дагаво́р méhr seiti ger [múltilateraler] Vertrág;

дагаво́р аб ненапа́дзе Nícht an griffs pakt m;

саю́зны дагаво́р Bündnisvertrag m;

дагаво́р аб забаро́не выпрабава́нняў я́дзернай збро́і Téststoppabkommen n, Ábkommen über die Éinstellung der Kérnwaffenversuche;

дагаво́р аб дру́жбе і ўзае́мнай дапамо́зе Freúndschafts- und Béistandspakt m;

заключы́ць дагаво́р éinen Vertrág (áb)schlíeßen*;

пару́шыць дагаво́р éinen Ver trág verlétzen; vertrágsbrüchig wérden;

скасава́ць дагаво́р éinen Ver trág kündigen;

краі́на, яка́я падпіса́ла дагаво́р дып. Vertrágs staat m -(e)s, -en, Signatárstaat m, Signatármacht [zignɑ´tɑ:r-] f -, -mächte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)