шко́льніца ж Schülerin f -, -nen; гл тс школьнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schúlkind

n -es, -er шко́льнік, шко́льніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schúljunge

m -n, -n шко́льнік (пра хлопчыка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дураслі́вы, ‑ая, ‑ае.

Схільны да свавольства; гарэзлівы, дуроны. Вясёлая, жывая, дураслівая, свавольніца і першая штукарка на розныя забаўкі і выдумкі, — вось якая была Кублікавых Аўгіня. Колас. Рыгор вінавата ўсміхнуўся, як дураслівы школьнік, якога настаўніца злавіла на месцы злачынства. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overgrown [ˌəʊvəˈgrəʊn] adj.

1. які́ разросся; які́ расце без до́гляду; паро́слы, заро́слы;

overgrown with nettles заро́слы крапіво́й

2. пераро́слы;

an overgrown schoolboy пераро́слы шко́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вучань, школьнік; шкаляр (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

uczeń

м. вучань, школьнік; навучэнец;

uczeń u krawca — вучань краўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

szkolny

szkoln|y

школьны;

dziecko w wieku ~ym — школьнік; школьніца;

audycja ~a — радыёперадача для школьнікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scholar

[ˈskɑ:lər]

n.

1) вучо́ны -ага m., вучо́ная f.; асо́ба зь вялі́кімі ве́дамі

2) шко́льнік -а m., шко́льніца f., навучэ́нец -ца m.

3) навучэ́нец-стыпэндыя́нт, навучэ́нка-стыпэндыя́нтка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schúlbube

m -n, -n шко́льнік

j-n wie éinen ~n behándeln — абыхо́дзіцца з кім-н. як з хло́пчыкам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)