glow​1 [gləʊ] n.

1. святло́; напа́л; во́дбліск

2. румя́нец; чы́рвань

3. (of) усхвалява́насць; запа́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rötung

f - чы́рвань, пачырване́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zórnröte

f - чы́рвань гне́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

redness

[ˈrednəs]

n.

чы́рвань f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

багро́вость барво́васць, -ці ж., барвя́насць, -ці ж., чы́рвань, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́рпур, -у, м.

1. Цёмна- або яркачырвоны колер (першапачаткова каштоўнае фарбавальнае рэчыва).

2. Дарагое адзенне з чырвонай тканіны як знак раскошы і велічы (уст.).

3. перан. Чырвань, палымяны колер.

П. зары. П. сцягоў.

|| прым. пурпу́рны, -ая, -ае і пурпуро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

багре́ц м. ба́рва, -вы ж., ба́гра, -ры ж., чы́рвань, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

багря́нец м. ба́рва, -вы ж., ба́гра, -ры ж.; чы́рвань, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піраці́н

(гр. pyrrhotine = чырвань)

мінерал класа сульфідаў бронзава-жоўтага колеру; магнітны калчадан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

румя́нец м.

1. румя́нец, -нцу м.;

2. перен., разг. чы́рвань, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)