плётка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Чутка пра каго-, што-н., заснаваная на недакладных ці свядома непраўдападобных звестках.

Ходзяць розныя плёткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rumour​1 [ˈru:mə] n. (of/about) чу́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

canard [ˈkænɑ:d, kæˈnɑ:d] n. fml ілжы́вая чу́тка; сенсацы́йная вы́думка; (газетная) ву́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wacky [ˈwæki] adj. infml эксцэнтры́чны; ідыёцкі, прысту́кнуты;

wacky news неправе́раная навіна́, чу́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

слушо́к м., уменьш.-уничиж. чу́тка, -кі ж., шэ́пты, -таў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́слух, -у, м.

1. Пакорнасць, паслушэнства.

Трымаць дзяцей у послуху.

2. У манастырах: абавязак, ускладзены на кожнага манаха, а таксама спецыяльная работа, што прызначаецца за які-н. грэх, правіннасць.

Назначыць каму-н. п.

3. Чутка, пагалоска.

Пусціць па вёсцы п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дане́сціся сов., прям., перен. донести́сь;

~слася пе́сня — донесла́сь пе́сня;

~слася чу́тка — донёсся слух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́чут: і по́чуту няма ’нічога не чуваць пра каго-, што-небудзь’, ’слых пра каго-небудзь’, ’чутка, вестка’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Шат.), почу́тка ’чутка’ (ТС), по́чат ’дух’ (дзярж., Сл. ПЗБ), ’след, знак’ (Сцяшк. Сл.). Утвораны ад пачу́ць (гл.), якое з *po‑čuti, як по́гляд, по́зірк.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прачу́тка ’чутка, гаворка’ (Янк. 3.), без прочу́тку ’без просыпу’ (ТС). Да *прачуць < чуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rumor

[ˈru:mər]

1.

n.

чу́тка, пагало́ска f.

2.

v.t.

пуска́ць чу́ткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)