ВАДЗЯНА́Я ЧУМА́,

гл. Эладэя.

т. 3, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кары́чневы кори́чневый;

◊ ~вая чума́ — кори́чневая чума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кары́чневы, ‑ая, ‑ае.

Буравата-жоўты, колеру жолуда або карыцы. На маладых дубах трапяталася засохлае карычневае лісце. Шамякін.

•••

Карычневая чума гл. чума.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́м чу́мы
Р. чу́ма чу́маў
Д. чу́му чу́мам
В. чу́м чу́мы
Т. чу́мам чу́мамі
М. чу́ме чу́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чум чум, род. чу́ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bubonic plague [bju:ˌbɒnɪkˈpleɪg] n. med. бубо́нная чума́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plague​1 [pleɪg] n. (таксама the plague) чума́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

морово́й маравы́;

морово́е пове́трие, морова́я я́зва марава́я по́шасць, чума́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Black Death

“чо́рная сьмерць”, чума́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чумно́й

1. прил. чу́мны; см. чума́;

2. сущ. чу́мны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)