чужа́к разг.

1. (пришлый) чужы́нец, -нца м.;

2. (чуждый) чужані́ца, -цы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чужа́чка разг.

1. чужы́нка, -кі ж.;

2. чужані́ца, -цы ж.; см. чужа́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

intruz

м. няпрошаны госць; чужак, чужынец, чужаніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чужы́на Чужы край, чужая зямля (БРС); чужая вёска (Слаўг.). Тое ж чужаня́ (Пін. Булг., 199), чужані́ца (Слаўг.), чужбі́на́ (Нас., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Frémde

I

f - чужы́на

II

sub m, f -n, -n іншазе́мец, -ка, чужазе́мец, -ка, незнаёмец, -ка, прые́зджы, -джая, чужы́нец, чужані́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прише́лец м. прышэ́лец, -льца м.; (с оттенком пренебрежения) пры́хадзень, -дня м.; разг. прыблу́да, -ды ж.; (чужак) чужы́нец, -нца м., чужані́ца, -цы м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stranger

[ˈstreɪndʒər]

n.

1) незнаёмы, невядо́мы -ага m., незнаёмая, невядо́мая f.

2) неазнаёмлены -ага m.

3) чужы́ -о́га m., чужа́я f., чужані́ца -ы m. & f.

4) чужы́нец -ца m., чужы́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чужынец, чужаземец, іншаземец, чужаніца, чужак, прышэлец, прышлец, прыблуда, прыблуднік

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)