ла́саваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; незак., каго.

Карміць чым-н. смачным, частаваць ласункамі.

Л. цукеркамі.

|| зак. пала́саваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фундзі́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзі́м, -дзіце́, -дзя́ць; незак., што (разм.).

Частаваць каго-н., купляць што-н. каму-н. у падарунак.

Ф. марожанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе.

Зак. да частаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачастава́ць гл. частаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карава́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Вясельны абрадавы пірог круглай формы або вялікая булка, спечаная для якой-н. урачыстасці, свята.

Частаваць караваем.

|| прым. карава́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

участо́ўваць

‘частаваць каго-небудзь; біць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. участо́ўваю участо́ўваем
2-я ас. участо́ўваеш участо́ўваеце
3-я ас. участо́ўвае участо́ўваюць
Прошлы час
м. участо́ўваў участо́ўвалі
ж. участо́ўвала
н. участо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. участо́ўвай участо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час участо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вяльмава́ць ’частаваць’ (Касп.). Мабыць, вытворнае ад ве́льмі (першапачаткова ’вельмі частаваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

частава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; незак., чым і без дап.

Есці, піць тое, чым частуюць, а таксама частаваць адзін аднаго.

Ч. блінамі.

Ч. цукеркамі.

|| зак. пачастава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаптала́, ‑ы, ж., зб.

Сушаныя на сонцы абрыкосы або персікі з костачкамі. Частаваць шапталой.

[Ад перс. šaftālū — персік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Прыпро́хуваць, прыпро́хувати ’частаваць’ (драг., Клім.). Укр. припро́хувати, припроха́ти ’ўпрошваць, упрасіць, угаварыць; частаваць, пачаставаць’. Гл. праха́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)