ча́рачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да чарка; невялікая чарка. Маленькімі глыточкамі, смакуючы, Пільц выпіў сваю чарачку, асцярожна паставіў яе на ранейшае месца. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рю́мка ж. ча́рка, -кі ж., кілі́шак, -шка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wine glass [ˈwaɪnglɑ:s] n. ча́рка; ке́ліх, фужэ́р; бака́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

czarka

ж. чарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сто́пка​II (маленький стаканчик) сто́пка, -кі ж., ча́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́ліх, ‑а, м.

Вялікая, звычайна высокая чарка. П’ю за першага сына Келіх поўны, як вока. Бялевіч.

[Ням. Kelch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stirrup cup [ˈstɪrəpˌkʌp] n.

1. развіта́льны ку́бак

2. апо́шняя ча́рка, адыхо́дная, аглаблёвая

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Службо́вік ‘кілішак’, службо́вая чарка ‘чарка ёмістасцю 100 грам’ (Скарбы). Да службовы (гл. служба), відаць, пераўтварэнне старога казённы, г. зн. ‘мера, зацверджаная дзяржавай (казной)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ке́ліх

(польск. kielich, ад с.-в.-ням. kelch)

вялікая чарка, чаша.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Schnápsglas

n -es, -gläser ча́рка, кілі́шак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)