ата́ра, ‑ы, ж.

Вялікі гурт авечак; чарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каршуннё, ‑я, н., зб.

Чарада каршукоў; каршуны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stado

н. чарада;

stado ptaków — чарада птушак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ота́ра чарада́, -ды ж., ата́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ора́ва прост. чарада́, -ды ж., пло́йма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чаро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Памянш.-ласк. да чарада; невялікая чарада. Зводдаля паказаліся .. гаспадарчыя будынкі калгаса, а за імі — двайная чародка хат у густой зеляніне палісаднікаў. Краўчанка. У лукавіне ракі паміж кустамі паказалася чародка жанчын. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gaggle [ˈgægl] n. (of)

1. (неадабральна) шу́мная кампа́нія

2. чарада́ (гусей)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цуг, -а, м.

1. Доўгі рад, чарада жывёл, птушак, машын і пад., якія рухаюцца адзін за адным.

Жураўліны ц.

Ц. вагонаў.

2. Запрэжка, у якой коні (валы і пад.) ідуць гужам або парамі адзін за адным.

|| прым. цугавы́, -а́я, -о́е.

Цугавая запрэжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ата́ра

(цюрк. otar = паша; гурт авечак)

вялікі гурт авечак; чарада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Верані́ца ’чарада’ (Касп.). Параўн. рус. верени́ца ’чарада, натоўп, гурт, рад’. Меркаванні аб этымалогіі гл. Фасмер, 1, 296.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)