челове́ко-го́д эк. чалаве́ка-го́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

челове́ко-де́нь эк. чалаве́ка-дзе́нь, -дня́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

челове́ко-сме́на эк. чалаве́ка-зме́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

челове́ко-ча́с м., эк. чалаве́ка-гадзі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

самаразвіццё ср. саморазви́тие;

с. чалаве́ка — саморазви́тие челове́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ménschengestalt

f -, -en во́браз чалаве́ка; аблі́чча чалаве́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

худзі́зна, -ы, ж.

1. Знешні выгляд худога¹ чалавека.

У вочы кінулася яго незвычайная х.

2. Пра худога чалавека або жывёлу (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

клёк, -у, м. (разм.).

1. Розум, развага.

У гэтага чалавека к. ёсць.

2. Жыццёвая сіла; сокі.

Нельга ж цягнуць з чалавека апошні к.

◊

Не мець клёку ў галаве (разм., пагард.) — пра чалавека, у якога няма розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шельмова́ть несов., перен., разг. шальмава́ць;

шельмова́ть че́стного челове́ка перен. шальмава́ць сумле́ннага чалаве́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

цяце́ра, -ы, мн. -ы, -це́р, ж. (разм.).

1. Тое, што і цецярук.

2. перан. Пра някемлівага, няспрытнага чалавека (разм., неадабр.).

◊

Глухая цяцера (груб.) — абразлівы выраз, які ўжываецца ў адносінах да глухога чалавека.

Сонная цяцера — пра вялага, соннага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)