Verbum

чаро́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (разм.).

Тое, што і чараціна.

шчыке́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (разм.).

Тое, што і штыкеціна.

драці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж. (разм.).

Кавалак дроту.

Прабіў нагу драцінай.

умя́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Умятае, уціснутае месца.

У. на самавары.

асеці́ны, -ці́н, адз. -ці́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (у складзе Расійскай Федэрацыі) і Рэспублікі Паўднёвая Асеція.

|| ж. асеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. асеці́нскі, -ая, -ае.

папле́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Прут, якім прымацоўваецца салома да лат пры крыцці страхі.

разга́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (разм.).

Рагуліна, палка з развілінай.

Р. прыгадзілася на падпорку.

хрысці́ны, -ці́н.

Хрысціянскі абрад хрышчэння, а таксама пачастунак пасля гэтага абраду.

|| прым. хрысці́нны, -ая, -ае.

віці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

1. Прут, дубец.

2. зб. Скручаная лаза, якой вяжуць плыты.

каваці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Невялікая оперная арыя, звычайна лірычнага характару, а таксама напеўная інструментальная п’еса.