зацыры́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць цырыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chirp [tʃɜ:p] v. шчабята́ць, чыры́каць, цыры́каць, цвы́ркаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tweet2 [twi:t] v. шчабята́ць; цвы́ркаць, цыры́каць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расцыры́кацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць доўга, бесперастанку цырыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыры́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да цырыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыры́каць гл. цырыкаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыры́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цырыкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Праз адчыненую фортку далятала забіяцкае цырыканне вераб’ёў. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

świegotać

незак. шчабятаць, цвыркаць, цырыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чылі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і цырыкаць. Бойкія вераб’і чылікалі на хаце і снаваліся па палісаднічку. Колас. Ласкава чылікаючы, з імклівым свістам.. [птушкі] праносіліся над галавой. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыры́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і цырыкаць. Верабей скача па гладкім асфальце тратуара і нешта па-свойму гаворыць, чырыкае. Брыль. Ля ганка сельмага чырыкалі вераб’і, трымцела ад ветру і залацілася на сонцы растрэсеная на вуліцы салома. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)