Verbum

му́лкі, -ая, -ае.

Які муляе, цвёрды.

Мулкая пасцель.

|| наз. му́лкасць, -і, ж.

ту́пкі, -ая, -ае (разм.).

Цвёрды, утаптаны (пра зямлю, грунт).

Тупкае дно ракі.

дубава́ты, -ая, -ае (разм.).

Цвёрды, грубы, няздатны.

Дубаватыя рукі.

|| наз. дубава́тасць, -і, ж.

малібдэ́н, -у, м.

Хімічны элемент, светла-шэры цвёрды метал.

|| прым. малібдэ́навы, -ая, -ае.

танта́л, -у, м.

Цвёрды тугаплаўкі метал светла-шэрага колеру.

|| прым. танта́лавы, -ая, -ае.

тыта́н², -у, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы цвёрды метал.

|| прым. тыта́навы, -ая, -ае.

ма́рганец, -нцу, м.

Хімічны элемент, цвёрды метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. ма́рганцавы, -ая, -ае.

цвёрдакаме́нны, -ая, -ае.

1. Вельмі цвёрды.

Цвёрдакаменная парода.

2. перан. Непахісны, стойкі.

Ц. характар.

рашу́чы, -ая, -ае.

1. Цвёрды ва ўчынках, без хістанняў.

Р. чалавек.

2. Які не дапускае пярэчанняў, цвёрды.

Р. адказ.

Рашучыя меры.

3. Найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н.

Р. момант.

|| наз. рашу́часць, -і, ж.