захру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць хрумстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хру́мстанне ср. хрусте́нье, хру́панье, хруст м.; см. хру́мстаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

knístern

vi трашча́ць, хрумста́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

похру́стывать несов. (издавать хруст) пахру́стваць; (жевать с хрустом) храбуста́ць, хру́мстаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. З’есці з хрустам усё, многае.

2. і без дап. Хрумстаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

knírschen

vi хрумста́ць; скрыпе́ць; скрыгата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пахру́мстваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Час ад часу, злёгку хрумстаць. Толя накроіў хлеба і сала; пачалі есці, пахрумстваючы свежымі агуркамі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

munch

[mʌntʃ]

v.t.

1) жава́ць; чмя́каць, чвя́каць

2) хрумста́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хру́мстанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. хрумстаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Карова прагна хапала капуснае лісце, з хрумстаннем згрызала храпкі і ісці дамоў не хацела. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хру́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і хрумстаць. Страляніна на фронце яшчэ не ўнімалася, .. а коні, здавалася, спакойна хрумкалі сырую канюшыну. Нікановіч. Хрумкае пад хуткім крокам снег. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)