вастрано́сы, -ая, -ае.

З вострым вузкім носам (пра жывых істот і прадметы).

В. хлапчук.

Вастраносыя чаравікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паца́н прост. хлапчу́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саплі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, у якога цякуць з носа соплі.

С. хлапчук.

2. перан. Малады, нявопытны чалавек (пагард.).

|| наз. саплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́нач, прысл.

1. 3 наступленнем, пачаткам ночы.

Н. сабраўся дождж.

2. Перад начным сном.

Памыцца н.

3. На начлег.

Здарожыўся хлапчук і папрасіўся н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўтаро́ты, -ая, -ае.

1. Пра птушанят: з жаўцізной ля дзюбы.

Ж. шпак.

2. перан. Зусім малады, нявопытны.

Ж. хлапчук.

|| наз. жаўтаро́тасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мальчуга́н разг. хлапе́ц, -пца́ м., хлапчу́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бой

(англ. boy)

хлапчук-слуга ў англамоўных краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Крамянчу́к ’моцны, здаровы хлапчук’ (ТС). Кантамінацыя крэмень (гл.) і хлапчук (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gamin

[ˈgæmɪn]

n.

ву́лічны хлапчу́к, беспрыту́льны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chłopczysko

н. хлапчук; блазнюк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)