вака́льна-харавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вака́льна-харавы́ |
вака́льна-харава́я |
вака́льна-хараво́е |
вака́льна-харавы́я |
| Р. |
вака́льна-хараво́га |
вака́льна-хараво́й
вака́льна-хараво́е |
вака́льна-хараво́га |
вака́льна-харавы́х |
| Д. |
вака́льна-хараво́му |
вака́льна-хараво́й |
вака́льна-хараво́му |
вака́льна-харавы́м |
| В. |
вака́льна-харавы́ (неадуш.)
вака́льна-хараво́га (адуш.) |
вака́льна-хараву́ю |
вака́льна-хараво́е |
вака́льна-харавы́я (неадуш.)
вака́льна-харавы́х (адуш.) |
| Т. |
вака́льна-харавы́м |
вака́льна-хараво́й
вака́льна-хараво́ю |
вака́льна-харавы́м |
вака́льна-харавы́мі |
| М. |
вака́льна-харавы́м |
вака́льна-хараво́й |
вака́льна-харавы́м |
вака́льна-харавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дырыжо́рска-харавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дырыжо́рска-харавы́ |
дырыжо́рска-харава́я |
дырыжо́рска-хараво́е |
дырыжо́рска-харавы́я |
| Р. |
дырыжо́рска-хараво́га |
дырыжо́рска-хараво́й
дырыжо́рска-хараво́е |
дырыжо́рска-хараво́га |
дырыжо́рска-харавы́х |
| Д. |
дырыжо́рска-хараво́му |
дырыжо́рска-хараво́й |
дырыжо́рска-хараво́му |
дырыжо́рска-харавы́м |
| В. |
дырыжо́рска-харавы́ (неадуш.)
дырыжо́рска-хараво́га (адуш.) |
дырыжо́рска-хараву́ю |
дырыжо́рска-хараво́е |
дырыжо́рска-харавы́я (неадуш.)
дырыжо́рска-харавы́х (адуш.) |
| Т. |
дырыжо́рска-харавы́м |
дырыжо́рска-хараво́й
дырыжо́рска-хараво́ю |
дырыжо́рска-харавы́м |
дырыжо́рска-харавы́мі |
| М. |
дырыжо́рска-харавы́м |
дырыжо́рска-хараво́й |
дырыжо́рска-харавы́м |
дырыжо́рска-харавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сімфані́чна-харавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сімфані́чна-харавы́ |
сімфані́чна-харава́я |
сімфані́чна-хараво́е |
сімфані́чна-харавы́я |
| Р. |
сімфані́чна-хараво́га |
сімфані́чна-хараво́й
сімфані́чна-хараво́е |
сімфані́чна-хараво́га |
сімфані́чна-харавы́х |
| Д. |
сімфані́чна-хараво́му |
сімфані́чна-хараво́й |
сімфані́чна-хараво́му |
сімфані́чна-харавы́м |
| В. |
сімфані́чна-харавы́ (неадуш.)
сімфані́чна-хараво́га (адуш.) |
сімфані́чна-хараву́ю |
сімфані́чна-хараво́е |
сімфані́чна-харавы́я (неадуш.)
сімфані́чна-харавы́х (адуш.) |
| Т. |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-хараво́й
сімфані́чна-хараво́ю |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-харавы́мі |
| М. |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-хараво́й |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-харавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
капэ́ла, ‑ы, ж.
1. Хор, а таксама змешаны ансамбль спевакоў і музыкантаў. Дзяржаўная харавая капэла. Капэла бандурыстаў.
2. перан. Разм. Кампанія, група блізка знаёмых асоб. [Віталія] падбівала сваіх акцёраў усёй капэлай пайсці да Сівалоба. Шамякін.
[Лац. capella.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
харавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да хору. Харавая культура ў рэспубліцы стаіць на вельмі высокім узроўні. «Беларусь». // Які выконваецца хорам, прызначаны для выканання хорам. Харавыя народныя песні.
2. Разм. Групавы, калектыўны. Харавое чытанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыфіра́мб, ‑а, м.
1. У Старажытнай Грэцыі — урачыстая харавая песня ў гонар бога Дыяніса. // Хвалебны лірычны верш.
2. перан. Перабольшаная пахвала; усхваленне. Табе складаю дыфірамб, Пяро маё — таварыш верны, Калі сягоння ў час вячэрні Звіняць лісты, як гулкі ямб. Танк.
•••
Пець дыфірамбы гл. пець.
[Грэч. dithyrambos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пе́сня, -і, мн. -і, -сень, ж.
1. Вершаваны і музычны твор для выканання голасам.
Харавая п.
Жніўныя песні.
Беларускія народныя песні.
2. Пра спевы птушак.
Салаўіныя песні.
◊
Доўгая песня (разм.) — тое, што патрабуе працяглага часу, што не скора можа быць зроблена, расказана і пад.
Старая песня (разм.) — што-н. даўно вядомае.
Песня спета чыя (разм.) — канец чыйго-н. жыцця, шчасця, поспехаў і пад.
|| памянш. пе́сенька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.
|| прым. пе́сенны, -ая, -ае (да 1 знач.).
П. матыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
капэ́ла
(польск. kapela, ад с.-лац. capella = капліца)
1) хор у спалучэнні з аркестрам (напр. дзяржаўная харавая к.);
2) каталіцкая ці англіканская капліца.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
гімене́й
(гр. Hymenaios = імя бога шлюбу ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)
1) юнак з факелам і вясельным вэлюмам у руках у антычным мастацтве;
перан. повязі Гіменея — шлюб;
2) вясельная харавая песня ў старажытнагрэчаскай лірыцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
БЕЛАРУ́СКІ РАБО́ЧЫ КЛУБ.
Існаваў у 1920 у Мінску. Праводзіў культ.-асв. работу, прапагандаваў тэатр. мастацтва. Пры клубе працавалі драм., муз. і харавая секцыі, бібліятэка, курсы беларусазнаўства. Рэжысёры драм. секцыі У.Галубок, Ф.Ждановіч, В.Сташэўскі паставілі спектаклі «Раскіданае гняздо» Я.Купалы, «Суд» і «За мураванай сцяной» Галубка, «Міхалка» Далецкіх і інш. 10.8.1920 у клубе спектаклем «Суд» пачала сваю дзейнасць трупа Галубка (гл. Беларускі трэці дзяржаўны тэатр).
т. 2, с. 455
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)