sanctimonious [ˌsæŋktɪˈməʊniəs] adj. derog. крываду́шны, ха́нжаскі;

a sanctimonious person ханжа́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Бажо́наханжа’ (Гарэц., Др.-Падб.). Параўн. рус. дыял. бажё́на ’наравістая; дарагая; ханжа’. Вытворнае ад бажа́ць ’жадаць’ (гл.), рус. бажа́ть, божи́ть і г. д., укр. бажа́ти ’тс’. Бажо́на — значыць ’выбраная, адзначаная богам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гіпакры́т

(гр. hypokrites = акцёр)

уст. ханжа, крывадушнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

фарысе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. У Старажытнай Іўдзеі: член іўдзейскай секты, што вызначалася рэлігійным фанатызмам і дагматызмам.

2. перан. Крывадушны чалавек, ханжа.

|| ж. фарысе́йка, -і, ДМе́йцы, мн. -і, -се́ек.

|| прым. фарысе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

świętoszek

м. святоша, ханжа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nabożniś

м. ханжа, святоша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bigot

м. ханжа; святоша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dewot

м. ханжа, святоша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Frömmling

m -s, -e ханжа́, свято́ша

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Glisner

m -s, - крываду́шнік, ханжа́, аблу́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)