азо́тно-фо́сфорный хим. азо́тна-фо́сфарны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́сфорный хим. фо́сфарны;

фо́сфорная кислота́ фо́сфарная кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́сфарысты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе фосфар, злучаны з фосфарам. Фосфарыстая кіслага.

2. Тое, што і фосфарны (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

phosphoric

[fɑ:sˈfɔrɪk]

adj.

фо́сфарны (напр. пах, сьвятло́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fosforowy

fosforow|y

фосфарны;

nawozy ~e — фосфарнае ўгнаенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АНГІДРЫ́ДЫ,

хімічныя злучэнні; вытворныя арган. і неарган. кіслот, якія ўтвараюцца пры іх дэгідратацыі. Ангідрыды неарган. кіслот — аксіды кіслотаўтваральных элементаў [напр., серны ангідрыд (SO3), фосфарны (P2O5), вугальны (CO2) і інш.] можна атрымліваць таксама акісленнем простых рэчываў; ангідрыды арган. кіслот [напр., воцатны ангідрыд (CH3CO)2O, малеінавы (C2H2CO2)2O] — кандэнсацыяй іх вытворных. Ангідрыды гідралізуюцца да адпаведных кіслот. Выкарыстоўваюцца ў вытв-сці палімераў, фарбавальнікаў, таксама як асушальнікі, ацыліруючыя сродкі.

т. 1, с. 343

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)