фарты́сіма,

Спец.

1. прысл. Мацней, чым фортэ.

2. нескл., н. Месца ў музычным творы, якое выконваецца такім чынам, а таксама само такое выкананне.

[Іт. fortissimo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пія́на

(іт. piano)

муз. ціха, не моцна (проціл. фортэ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

f

=

1.

forte – фортэ, гучна

2.

folgende (Seite) – наступная старонка, (і) на наступнай старонцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ме́цца-пія́на

(іт. mezzo piano = паўціхі)

адно з адценняў дынамікі ў музыцы; гучанне, сярэдняе паміж фортэ і піяна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)