фо́кусI м. фіз., матэм. Brnnpunkt m -(e)s, -e; Fkus m -, -se;

не ў фо́кусе defokussert;

2. перан. Brnnpunkt m, Mttelpunkt m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фо́кусII м. (трук) Knststück n -(e)s, -e, Trick m -s, -s; разм. Hokuspkus m;

2. мн.:

фо́кусы разм. (капрызы) Lunen pl;

3. мн.:

фо́кусы разм. (хітрыкі) Mchenschaften pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фо́кус2

(ад ням. Hokuspokus)

1) лоўкі прыём, заснаваны на малавядомых гледачам фізічных ці хімічных з’явах або проста на спрытнасці рук;

2) складанасць, сакрэт чаго-н.;

3) перан. мн. хітрасці, выдумкі; капрызы, прычуды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фо́кус1

(лац. focus = ачаг)

1) пункт, дзе сыходзяцца адбітыя ад выпуклага або ўвагнутага люстра ці пераломленыя лінзай прамяні;

2) пастаянны пункт, які мае асаблівыя ўласцівасці ў адносінах да любога пункта на крывой;

3) ачаг хваробнага працэсу ў арганізме;

4) перан. цэнтр якіх-н. з’яў, уласцівасцей, падзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фо́кус2

(ням. Hokuspokus)

1) лоўкі прыём, заснаваны на падмане зроку, увагі пры дапамозе хуткага і ўмелага руху, спрыту (напр. картачны ф.);

2) мн. хітрыкі, выкрутасы; капрызы, прычуды (напр. выкідваць фокусы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фо́кус-гру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фо́кус-гру́па фо́кус-гру́пы
Р. фо́кус-гру́пы фо́кус-гру́п
Д. фо́кус-гру́пе фо́кус-гру́пам
В. фо́кус-гру́пу фо́кус-гру́пы
Т. фо́кус-гру́пай
фо́кус-гру́паю
фо́кус-гру́памі
М. фо́кус-гру́пе фо́кус-гру́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фо́кус1

(лац. focus = ачаг)

1) пункт перасячэння адбітых або праломленых прамянёў, якія падаюць на аптычную сістэму паралельным пучком;

2) пункт, у якім прадмет, што фатаграфуецца або разглядаецца пры дапамозе аптычнага прыбора, мае найлепшую рэзкасць, выразнасць;

3) перан. цэнтр якіх-н. з’яў, уласцівасцей, падзей.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фо́кус-по́кус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фо́кус-по́кус фо́кусы-по́кусы
Р. фо́куса-по́куса фо́кусаў-по́кусаў
Д. фо́кусу-по́кусу фо́кусам-по́кусам
В. фо́кус-по́кус фо́кусы-по́кусы
Т. фо́кусам-по́кусам фо́кусамі-по́кусамі
М. фо́кусе-по́кусе фо́кусах-по́кусах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фо́кус-по́кус разг. фо́кус-по́кус, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́кус-по́кус, ‑а, м.

Разм. Тое, што і фокус ​2.

[Ням. Hokuspokus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)