фо́кус​II м (трук) Kúnststück n -(e)s, -e, Trick m -s, -s; разм Hokuspókus m;

2. мн:

фо́кусы разм (капрызы) Láunen pl;

3. мн:

фо́кусы разм (хітрыкі) Máchenschaften pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фо́кус​2

(ням. Hokuspokus)

1) лоўкі прыём, заснаваны на падмане зроку, увагі пры дапамозе хуткага і ўмелага руху, спрыту (напр. картачны ф.);

2) мн. хітрыкі, выкрутасы; капрызы, прычуды (напр. выкідваць фокусы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фо́кус-гру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фо́кус-гру́па фо́кус-гру́пы
Р. фо́кус-гру́пы фо́кус-гру́п
Д. фо́кус-гру́пе фо́кус-гру́пам
В. фо́кус-гру́пу фо́кус-гру́пы
Т. фо́кус-гру́пай
фо́кус-гру́паю		 фо́кус-гру́памі
М. фо́кус-гру́пе фо́кус-гру́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фо́кус​1

(лац. focus = ачаг)

1) пункт перасячэння адбітых або праломленых прамянёў, якія падаюць на аптычную сістэму паралельным пучком;

2) пункт, у якім прадмет, што фатаграфуецца або разглядаецца пры дапамозе аптычнага прыбора, мае найлепшую рэзкасць, выразнасць;

3) перан. цэнтр якіх-н. з’яў, уласцівасцей, падзей.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фо́кус-по́кус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фо́кус-по́кус фо́кусы-по́кусы
Р. фо́куса-по́куса фо́кусаў-по́кусаў
Д. фо́кусу-по́кусу фо́кусам-по́кусам
В. фо́кус-по́кус фо́кусы-по́кусы
Т. фо́кусам-по́кусам фо́кусамі-по́кусамі
М. фо́кусе-по́кусе фо́кусах-по́кусах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фо́кус-по́кус разг. фо́кус-по́кус, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́кус-по́кус, ‑а, м.

Разм. Тое, што і фокус ​2.

[Ням. Hokuspokus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фака́льны гл. фокус¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факусі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец.

1. Збіраць у фокус ​1 (прамяні).

2. Знаходзіць фокус ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што.

1. Збіраць прамяні ў фокус¹ (у 1 знач.; спец.).

Ф. прамяні.

2. Устанаўліваць фокус¹ (у 2 знач.; спец.).

Ф. адлюстраванне.

3. перан. Сканцэнтроўваць, засяроджваць (думку, увагу і пад.).

Ф. погляд на чым-н.

|| зак. сфакусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. факусі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)