фа́та-марга́на ж. фа́та-морга́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́та-морга́на фа́та-марга́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фата-Маргана 10/547

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фата-маргана

т. 16, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фа́та-марга́на, ‑ы, ж.

Разнавіднасць міражу, пры якім узнікаюць несапраўдныя, уяўныя адлюстраванні прадметаў, што знаходзяцца за гарызонтам. Фата-маргана — міраж у пустыні, пры якім уяўляюцца абрысы прадметаў, што ляжаць за мяжой небасхілу. Гаўрусёў.

[Іт. fatamorgana — «фея Маргана», якая, згодна з брэтонскімі паданнямі, жыве на маршам дне і падманвае падарожнікаў прывіднымі зданямі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́та-марга́на

(іт. fata Morgana = фея Маргана, якая, паводле брэтонскіх паданняў, жыве на марскім дне і падманвае падарожнікаў прывіднымі зданямі)

разнавіднасць міражу, пры якім узнікаюць несапраўдныя, уяўныя адлюстраванні прадметаў, што знаходзяцца за гарызонтам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фатаўство́, -а, н.

Паводзіны фата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́т фа́ты
Р. фа́та фа́таў
Д. фа́ту фа́там
В. фа́та фа́таў
Т. фа́там фа́тамі
М. фа́це фа́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фат фат, род. фа́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вэ́люм, -му м. вуа́ль ж., фата́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)