Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
formalista
м.фармаліст
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
буквае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (іран.).
Чалавек, які прыдае большае значэнне знешняму боку чаго-н., дробязям, чым сутнасці; фармаліст.
|| ж.буквае́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.
|| прым.буквае́дскі, -ая, -ае.
Б. падыход.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
prig
[prɪg]
n.
пэда́нт, фармалі́ст -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
буквае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Іран. Чалавек, які прыдае большае значэнне знешняму боку чаго‑н., дробязям, чым сутнасці справы; фармаліст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bureaucrat
[ˈbjʊrəkræt]
n.
1) бюракра́т -а m.
2) фармалі́ст, валаво́днік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
педа́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Той, хто залішне строга прытрымліваецца дробязных, фармальных запатрабаванняў у чым‑н.; фармаліст, букваед. Нават Гукан, сам педант у жыцці і рабоце, здзіўляўся, адкуль у гэтага вясковага хлопца такая звышакуратнасць.Шамякін.
[Ад іт. pedante — педагог, настаўнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычэ́па, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.
Абл. Пра таго, хто звычайна чапляецца, прыдзіраецца; прыдзіра. — Шыба выбіта!.. — заўважыў ён у 23 кватэры. — Запішыце — шыба. — Таварыш Зуб! — з папрокам, з просьбай.. адгукаўся Арцём Іванавіч. Але прычэпа, фармаліст Зуб быў непадступны.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бюракра́т
(фр. bureaucrate, ад bureau = бюро + kratos = улада)
1) прадстаўнік бюракратыі;
2) службовая асоба, якая пры выкананні сваіх абавязкаў асноўнае значэнне надае форме, а не сутнасці справы; фармаліст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бюракра́т, ‑а, М ‑раце, м.
1.Уст. Прадстаўнік бюракратычнай сістэмы кіравання, буйны чыноўнік.
2.Зневаж. Службовая асоба, якая выконвае свае абавязкі фармальна, не ўнікаючы ў сутнасць справы; валакітчык, фармаліст. Другія ж, наадварот, даводзілі, што .. [інспектар] — прыдзіра, з кожнага глупства робіць цэлую справу і, наогул, страшэнны бюракрат.Колас.Пад старасць вочы адкрыліся [у Івана Іванавіча], што няправільна на свеце жыў, што стаў сапраўдным бюракратам, адарваўся ад людзей і дачку-нікчэмніцу выгадаваў!Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)