стрэс-фа́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стрэс-фа́ктар |
стрэс-фа́ктары |
| Р. |
стрэс-фа́ктара |
стрэс-фа́ктараў |
| Д. |
стрэс-фа́ктару |
стрэс-фа́ктарам |
| В. |
стрэс-фа́ктар |
стрэс-фа́ктары |
| Т. |
стрэс-фа́ктарам |
стрэс-фа́ктарамі |
| М. |
стрэс-фа́ктары |
стрэс-фа́ктарах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вызнача́льны определя́ющий;
~ныя фа́ктары — определя́ющие фа́кторы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́куум-фа́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ва́куум-фа́ктар |
| Р. |
ва́куум-фа́ктара |
| Д. |
ва́куум-фа́ктару |
| В. |
ва́куум-фа́ктар |
| Т. |
ва́куум-фа́ктарам |
| М. |
ва́куум-фа́ктары |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́па-фа́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ка́па-фа́ктар |
| Р. |
ка́па-фа́ктару |
| Д. |
ка́па-фа́ктару |
| В. |
ка́па-фа́ктар |
| Т. |
ка́па-фа́ктарам |
| М. |
ка́па-фа́ктары |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэ́зус-фа́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэ́зус-фа́ктар |
| Р. |
рэ́зус-фа́ктара |
| Д. |
рэ́зус-фа́ктару |
| В. |
рэ́зус-фа́ктар |
| Т. |
рэ́зус-фа́ктарам |
| М. |
рэ́зус-фа́ктары |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экстралінгвісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да экстралінгвістыкі. Экстралінгвістычныя фактары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мутаге́н, ‑у, м.
Спец. Фізічны, хімічны і біялагічны фактары, якія выклікаюць мутацыю (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́ктар, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. Істотныя абставіны, прычына, рухаючая сіла якога-н. працэсу, што вызначае яго характар або асобныя рысы.
Ф. часу.
Трэба ўлічваць прыродныя фактары.
2. -а. Пасрэднік, камісіянер (уст.).
3. -а. Кіраўнік тэхнічнай часткі друкарні, распарадчык яе работамі (уст.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ínvariabel
[-v-]
a мат. нязме́нны, пастая́нны
~e Faktóren — пастая́нныя фа́ктары
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плазмаге́ны
(ад плазма + -ген)
спадчынныя фактары, якія лакалізаваны ў цытаплазме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)