вячэ́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Навучэнец вячэрняй навучальнай установы.

|| ж. вячэ́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпісны́, -а́я, -о́е (афіц.).

Прылічаны да якой-н. установы, прадпрыемства; які сведчыць пра такое прылічэнне.

Прыпісное пасведчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматтыра́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Друкаваная газета прадпрыемства, установы, якая выдаецца значным тыражом.

Заводская ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дырэ́кцыя, ‑і, ж.

Кіруючы орган прадпрыемства, установы на чале з дырэктарам. Дырэкцыя завода. Дырэкцыя тэатра. // Памяшканне, дзе знаходзіцца кіраўніцтва прадпрыемства, установы.

[Ад лац. directio — кірунак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

персана́л, -у, м.

Асабовы склад работнікаў установы, прадпрыемства, аб’яднаных па прафесійных і іншых адзнаках.

П. лабараторыі.

Медыцынскі п.

Абслуговы п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́дыт, -у, М -дыце, м. (спец.).

У прыходна-расходных кнігах: падлік расходаў і даўгоў дадзенай установы.

|| прым. крэ́дытавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аге́нцтва, -а, н.

Мясцовае аддзяленне якой-н. установы або прадпрыемства, а таксама ўстанова інфармацыйнага, пасрэдніцкага характару.

Транспартнае а.

Інфармацыйнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філія́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аддзяленне буйнога прадпрыемства, якой-н. установы ці арганізацыі.

Ф. банка.

|| прым. філія́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

notepaper [ˈnəʊtpeɪpə] n. пашто́вая папе́ра;

headed notepaper фі́рменны бланк, бланк устано́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штат¹, -у, М шта́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны склад супрацоўнікаў якой-н. установы.

Скарачэнне штатаў.

Залічыць у ш.

2. звычайна мн. Дакумент пра лік і пасады супрацоўнікаў установы і іх функцыі.

Пераглядаць штаты.

◊

Належыць па штаце — пра тое, што адпавядае службоваму, грамадскаму становішчу, заслугам і пад.

|| прым. шта́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)