усыха́ць, ‑ае.

Незак. да усохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усыхаць — усохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усо́хнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; усо́хся, -хлася, зак.

Тое, што і усохнуць (у 2 знач.).

Зерне ўсохлася.

|| незак. усыха́цца, -а́ецца.

|| наз. усыха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иссо́хнуть сов. вы́сахнуць; ссо́хнуць; (усохнуть) усо́хнуць; (засохнуть) засо́хнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усыха́ць несов.

1. (затвердевать) засыха́ть;

2. (уменьшаться в весе при высыхании) усыха́ть;

3. засыха́ть, ча́хнуть;

1-3 см. усо́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́ршчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

1. Сабрацца ў маршчыны, складкі. Твар зморшчыўся. □ Адам прыплюшчыў вочы, і ў яго зморшчыўся лоб. Чорны.

2. Зморшчыць твар, скрывіцца ад чаго‑н. непрыемнага. Ваўчок зморшчыўся, як моршчыўся заўсёды, калі размова заходзіла пра новую і клапатлівую справу. Хадкевіч. Алік толькі паспытаў суп і зморшчыўся. Ваданосаў.

3. Заўчасна пахудзець, пастарэць, усохнуць (ад гора, нялёгкага жыцця). Паліт, калі ад’язджаў [у Амерыку], быў кучаравы, стройны дзяцюк, а вярнуўся лысы, як той бубен. Згорбіўся, зморшчыўся Паліт. Бялевіч.

4. Пакрыцца складкамі, няроўнасцямі; пакарабаціцца, усохнуцца. Грыбы зморшчыліся так, што нават не было чаго есці. Маўр. [Яблыня] раптоўна пачала чэзнуць, вянуць. Лісточкі і пялёсткі зморшчыліся. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)