взмётывать несов.

1. ускіда́ць, ускі́дваць; (взмахивать) узма́хваць;

2. с.-х. ара́ць, узо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podrywać

незак.

1. ускідваць; рэзка падымаць;

2. падрываць; падмываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выбры́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Бегаючы, ускідваць заднімі нагамі (пра жывёлу). Цяпер ён [Андрэй] выразна бачыў, як цялё выбрыквала і кідалася ўбакі, а дзяўчына, тузаючы за вяроўку, зрывала яго скокі. Дуброўскі.

2. перан. Гарэзіць, дурэць. [Караневіч:] [У моладзі] ногі лёгкія, галава таксама, — чаму ім не выбрыкваць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áufschnellen

1.

vt ускі́дваць

2.

vi (s)

1) выпро́ствацца (аб спружыне)

2) уско́кваць, усхо́плівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бры́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Ускідваць нагамі. З двароў выбягалі жарабкі, люта ржалі, выбіліся, брыкалі маладымі дужымі нагамі, нястрымна гойсалі па вуліцы. Хомчанка. // Бегаць, пабрыкваючы. Конь брыкае па агародзе. // Рабіць рэзкія рухі, дрыгаць нагамі. Пад палком брыкала ў саломцы цялё. Гарэцкі.

брыка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак., каго.

Разм. Біць, удараць задняй нагой, заднімі нагамі (пра капытных жывёлін). Карова вельмі дачку любіла: Не брыкала яе, хвастом не біла. Бічэль-Загнетава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tilt​2 [tɪlt] v.

1. нахіля́ць; нахіля́цца; схіля́ць; схіля́цца;

tilt one’s head ускі́дваць галаву́

2. біць; бі́цца;

tilt at smb./smth. напада́ць, накі́двацца на каго́-н./што-н. з кры́тыкай

♦

tilt at windmills змага́цца з ветраны́мі млына́мі, быць донкіхо́там

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áufwerfen

* vt

1) адчыня́ць (рэзка), расчыня́ць

2) капа́ць (яму)

3) насыпа́ць (земляное ўзвышэнне)

4) ускі́дваць (галаву)

5) кі́даць уве́рх, накі́дваць

6) узніма́ць, закрана́ць (пытанне)

◊ viel Staub ~ — узня́ць вэ́рхал

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

toss​2 [tɒs] v.

1. кі́даць, падкіда́ць, падкі́дваць;

toss a pancake перавярну́ць ала́дку, падкі́нуўшы яе́;

toss a challenge to smb. кі́даць каму́-н. вы́клік

2. ускіда́ць, ускі́дваць (галаву)

3. шавялі́цца; кі́дацца (у сне)

♦

toss and lose кі́нуць жэ́рабя і прайгра́ць

toss about [ˌtɒsəˈbaʊt] phr. v. кі́дацца, варо́чацца (з боку на бок)

toss aside [ˌtɒsəˈsaɪd] phr. v. адкіда́ць, адкі́дваць

toss away [ˌtɒsəˈweɪ] phr. v. =

toss asidetoss off [ˌtɒsˈɒf] phr. v.

1. выпіва́ць за́лпам

2. рабі́ць што-н. спе́хам

toss up [ˌtɒsˈʌp] phr. v.

1. падкіда́ць, падкі́дваць

2. кі́даць жэ́рабя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

toss

[tɔs]

1.

v.t., tossed or (Poet.) tost

1) кі́даць, падкіда́ць

to toss a ball — падкіда́ць мя́чык

to toss a coin — гуля́ць у арля́нку; кі́даць жэ́рабя

2) шуга́ць, кі́даць

The ship was tossed by the heavy waves — Карабе́ль шуга́ла на магу́тных хвалях

3) ускі́дваць

She tossed her head — Яна́ ўскі́нула галаву́

4) мяша́ць, падкіда́ючы

to toss a salad — мяша́ць сала́ту, падкіда́ючы

2.

v.i.

кі́дацца ў ло́жку

3.

n.

1) кідо́к -ка́ m.

2) кі́даньне, падкіда́ньне n.

•

- toss off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)