урэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да урэзаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад урэзаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. урэзваць — урэзаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. урэзаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглы́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

1. Зрабіць больш глыбокім (у 1 і 4 знач.).

П. сажалку.

П. свае веды (перан.).

2. Змясціць глыбей, урэзаць што-н.

П. разец у метал.

|| незак. паглыбля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. паглыбле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урэ́зка ж.

1. уре́зка;

2. вре́зка;

1, 2 см. урэ́заць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obciąć

зак.

1. абрэзаць; абсячы;

2. перан. урэзаць; скараціць; зменшыць;

obciąć dochody — урэзаць даходы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

коле́нце прост. кале́нца, -ца ср.;

◊

вы́кинуть коле́нце вы́кінуць кале́нца (урэ́заць шту́чку).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Насцяба́цца ’напіцца да ап’янення’ (Нас.), насціба́цца ’напіцца ўдосталь’ (Мядзв.), насцёбацца ’напіцца гарэлкі’ (лях., Янк. Мат.). Да сцяба́ць ’сячы, хвастаць; піць залпам і інш.’, развіццё семантыкі ’біць’ > ’піць’, гл. ця́пнуць ’выпіць’, урэ́заць ’тс’ і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

okrajać

зак.

1. абрэзаць;

2. перан. урэзаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)