wpisywać

незак. упісваць; запісваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

упі́ска, ‑і, ДМ упісцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. упісваць — упісаць (у 1–3 знач.).

2. Р мн. ‑сак. Тое, што ўпісана. У тэксце шмат упісак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тре́скать​II несов., груб., прост. (есть) уплята́ць, упі́сваць; (пить) жлу́кціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zajadać

незак.

1. аплятаць; упісваць;

zajadać z apetytem — упісваць з апетытам;

2. заядаць; закусваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

навора́чивать несов.

1. разг. наваро́чваць; нава́льваць;

2. (накручивать) разг. накру́чваць;

3. (есть с аппетитом) прост. упі́сваць, уміна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

inscribe

[ɪnˈskraɪb]

v.t.

1) надпі́сваць

2) выраза́ць на ка́мні, мэта́ле

3) прысьвяча́ць

4) упі́сваць (у сьпіс)

5) Geom. упіса́ць (фігу́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinschreiben

*

1.

vt запі́сваць, упі́сваць

éinen Brief ~ lássen* — адпра́віць пісьмо́ [ліст] заказны́м

2.

(sich) запі́свацца

(у кнігу наведвальнікаў і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

упі́свацца несов.

1. впи́сываться;

2. (на каком-л. пространстве) упи́сываться, вмеща́ться;

3. перен. (не нарушать гармонии с чем-л.) впи́сываться;

1-3 см. упіса́цца;

4. страд. впи́сываться, вноси́ться; упи́сываться; вмеща́ться; см. упі́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

calendar

[ˈkæləndər]

1.

n.

1) калянда́р -лендара́ m.

2) пералі́к спра́ваў для разгля́ду ў судзе́

3) вучэ́бны плян або́ прагра́ма ўнівэрсытэ́цкага го́ду

2.

v.t.

упі́сваць у калянда́р; каталягава́ць у храналягі́чным пара́дку (дакумэ́нты)

calendar month (year) — калянда́рны ме́сяц (год)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

catalog(ue)

[ˈkætəlɔg]

1.

n.

1) каталёг -у m.

2) рад -у m.; сэ́рыя f.

a catalog of misfortunes — рад, сэ́рыя няўда́чаў

3) прагра́ма f., навуча́льны плян (унівэрсытэ́цкі)

2.

v.t.

1) рабі́ць каталёг

2) упі́сваць, уно́сіць у каталёг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)