упая́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упайваць — упаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Уст. Тое, што і упаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што (уст.).

Тое, што і упаяць.

|| незак. уліто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уліто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і уліто́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упа́йка, ‑і, ДМ упайцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. упайваць — упаяць.

2. Тое, што ўпаяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)