укла́дванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. укладваць — укласці 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шта́бель, -я, мн. -бялі, шта́белі, -бялёў і шта́беляў, м.
Правільна складзены рад чаго-н.
Ш. цэглы.
Укладваць штабялямі.
|| прым. шта́бельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
укла́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да укласціся, улажыцца.
2. Зал. да укладваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
invest [ɪnˈvest] v. інвестава́ць, інвесці́раваць, укла́дваць гро́шы/капіта́л
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інвесці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Укласці (укладваць) капітал у якое‑н. прадпрыемства ў сваёй краіне або за мяжой з мэтай атрымання прыбытку.
[Ад лац. investire — апранаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інвестава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е, -ту́й, -тава́ны і інвесці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).
Укласці (укладваць) капітал у прадпрыемства з мэтай атрымання прыбытку.
|| наз. інвесці́раванне, -я, н. і інвесты́цыя, -і, ж.; прым. інвестыцы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе і ладава́ць, ‑ду́ю, ‑ду́еш, ‑ду́е; заг. ла́дуй і ладу́й; незак., што.
Разм. Прыводзіць у парадак, падпраўляць. Ладаваць збрую. □ — Ты ўчора прыходзіў да мяне? — стоячы на праходзе, спытаў Андрэйка, калі Паўлік пачаў ладаваць кнігі ў парце. Краўчанка. // Роўна, парадкам укладваць. У кожным двары выцягвалі косы, граблі, ладавалі ў вазы. Мележ. // Збіраць, рыхтаваць, укладваць. У дарогу збіралася ледзь не ўся вёска — кляпалі косы, ладавалі торбы, падмазвалі каламаззю восі, падганялі хамуты і вупраж. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імпанава́ць
(лац. imponere = укладваць)
адпавядаць чыім-н. патрабаванням, густам, настроям; падабацца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Наплоіць ’завіць’: наплоіць валасы́ (Бяльк.; полац., Нар. лекс.). Да плоіць ’закручваць, укладваць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
pakować
незак. пакаваць, упакоўваць; укладваць; запіхваць;
pakować pieniądze w co — разм. укладваць грошы ў што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)