взмыва́ть несов. узніма́цца, узлята́ць, узвыша́цца, узно́сіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возвели́чиваться возвр., страд. узвялі́чвацца, узвыша́цца, узно́сіцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грува́сціцца, ‑ціцца; незак.

Узвышацца бязладнай кучай. Тырчэлі абгарэлыя рэбры нейкіх машын, грувасціліся груды шчэбеню і бітай цэглы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак.

1. Мець перавагу, быць галоўным, асноўным.

У агульнай мелодыі дамінавалі гукі кларнета.

2. Узвышацца над акаляючай мясцовасцю.

Гара дамінавала над горадам.

|| наз. дамінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wznosić się

незак.

1. падымацца, узлятаць;

2. узвышацца; павышацца;

3. узвышацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

грува́сціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; незак.

Узвышацца бязладнай кучай, утвараць нагрувашчанне чаго-н.

Грувасціліся горы бітай цэглы.

На беразе возера грувасціліся скалы.

|| зак. нагрува́сціцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; незак.

1. Узвышацца, уздымацца над паверхняй, вытыркацца ўбок, уперад, уверх і пад.

З-пад снегу тарчалі дошкі.

2. перан. Знаходзіцца дзе-н., назаляючы сваёй непатрэбнай прысутнасцю (неадабр.).

Увесь дзень т. у суседзяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамінава́ць, даміні́раваць

(лац. dominari)

1) пераважаць, панаваць, быць асноўным;

2) узвышацца над навакольнай мясцовасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

возвыша́ться

1. уст. павыша́цца, узвыша́цца;

2. узвыша́цца, узніма́цца; узно́сіцца;

3. уст. павыша́цца, узніма́цца;

4. павыша́цца; см. возвы́ситься;

5. (выделяться своей высотой, выситься над чем-л.) узвыша́цца;

посреди́не по́ля возвыша́лось ка́менное зда́ние пасярэ́дзіне по́ля ўзвыша́ўся каме́нны буды́нак;

6. перен. (выделяться среди окружающих какими-л. высокими качествами) узвыша́цца;

он возвыша́ется над свои́ми сопе́рниками ён узвыша́ецца над сваі́мі сапе́рнікамі;

7. страд. павыша́цца, узвыша́цца; узніма́цца, узно́сіцца; см. возвыша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tower​2 [ˈtaʊə] v. (above/over) узвыша́цца; узніма́цца; узно́сіцца (над);

The skyscrapers tower over the city. Хмарачосы ўзвышаюцца над горадам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)